Chapter Thirty-five
Nakarating kami sa silid na uukupahin namin. Hindi ko pa rin maiwasang ma-amaze sa laki ng barkong ito.
"11 floors ang barkong ito, Xachary. Grabe. Kaya ba nating libutin ng isang buong araw ang barkong ito?" ani ko saka naupo sa gilid ng bed. "Paglalakad pa nga lang patungo sa silid mo'y medyo napagod na ako. Oh gosh! I'm so excited."
"Basta huwag kang lalabas na wala---"
"Grabe! Ang dami ring tao rito, Xachary. Tunay ba silang lahat?"
"Yes, pero kailangan mong umiwas---"
"Naglalakad pa lang tayo kanina ang dami ko nang napansin na gwapo." Nakasimangot na ang lalaki sa ilang ulit kong pagputol sa mga sinasabi niya. Lumapit ang lalaki sa akin at tinakpan ang bibig ko.
"Pwede bang patapusin mo muna ako sa pagsasalita?" ani nito.
"Hindi naman kita pinipigila
