ชะตาต้องรัก

พิฆาตนางจิ้งจอกด้วยเปลือกกล้วย2

“ไปๆ ฉันจะพักผ่อน ไม่จำเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ บอกปัดได้ก็ปัด แต่ห้ามรับงานหยำฉ่า โดยไม่ปรึกษาเด็ดขาด” นักแสดงสาวผู้โด่งดังปัดมือไล่ รำคาญผู้จัดการสาว อยากรับงานให้เธอทุกงานที่ติดต่อเข้ามา งกไม่เข้าท่า ชื่อเสียงเสียหมด รับงานต่ำๆ เกรดแย่ๆ

อวี้หลินเดินกลับออกไป พร้อมกับเก็บอาการหนักใจกลับไปด้วย จะเอาคำพูดอะไรไปแจ้งฝ่าย เหยาหวัน ละทีนี้ “อยากบ้าตายเอาแต่ใจชะมัด” ผู้จัดการสาวร่างอวบกระฟัดกระเฟียด หน้าบูดบึ้งเดินจากไป

สบโอกาสผิงผิงกับลี่จิง เชื่อว่าฮิปโปตัวนี้อาจจะเป็นอุปสรรคในการกำจัดนางมารจิ้งจอกเยี่ยนอิง “ลี่จิงดูทางนี้ไว้ ฉันจะเสียสละเงินสักร้อยหยวน เลี้ยงกาแฟอวี้หลินสักถ้วย” ผิงผิงลุกขึ้นเดินผละจากลี่อิง ก้าวตามผู้จัดการร่างอวบไป

“ช้าก่อน เธอจะทำอะไรผิงผิง”

“เฉยเถอะ อยู่ในที่ฉันสั่งพอ จับตาดูแม่นั่นให้ดี เสร็จงานรีบมาบอกฉันด้วยเข้าใจนะ” ผิงผิงสั่งเสร็จแอบตาม อวี้หลินไป “อวี้หลิน” ตัวประกอบสาวปลายแถวเรียกผู้จัดการดาราดัง

“เธอ...” อวี้หลินทำสีหน้าสีตาสงสัยคนที่เรียกตนไว้ เอาตรงๆ จำผู้หญิงตรงหน้าไม่ได้ เวลาไม่แต่งหน้าเข้าฉากกับ ตอนแต่งหน้าแตกต่างกัน หรืออาจจะเป็นทีมงานในกองถ่ายฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งก็เป็นไปได้

“ผิงผิงค่ะ ก็แค่นักแสดงตัวประกอบ ที่เล่นเป็นนางสนมให้กับพระสนมเหยา พอจำได้ไหม”

อวี้หลินพยายามนึกถึงในฉาก ในบทพระสนมเหยา มีนางกำนัลสี่นาง ผิงผิงได้พูดคุยเดินกันห่างออกไปจากห้องอาบน้ำวีไอพี ผิงผิงชวนอวี้หลินไปดื่มกาแฟ ทีแรกผู้จัดการสาวปฏิเสธ ไม่อยากสุงสิงกับตัวประกอบ แต่เพราะผิงผิงยกเรื่องต่อบทมาอ้าง เห็นว่าอวี้หลินเป็นคนน่านับถือ คงจะเป็นที่ปรึกษาให้เธอได้ พอถูกใจโดนยกย่องหน่อยอวี้หลินก็ดีใจ จึงยอมไปดื่มกาแฟหับผิงผิงเพื่อต่อบท บทนางกำนัลต่อให้เป็นบทเล็กๆ ถ้าจำบทไม่แม่นทำให้เสียเวลาได้ ที่สำคัญเหมยเยี่ยนอิงได้ด่าเปิง

“ผิงผิงไม่อยากทำให้เยี่ยนอิงเสียเวลาน่ะ”

“นอกจากเสียเวลา แม่นั่นยังจะด่าเธอหัวฟูเลยล่ะ อุ้ย...!! ไม่ไม่ ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น” อวี้หลินกลัวภาพพจน์ดาราที่ตัวเองดูแลเสียจึงเบนประเด็น

‘เชอะ คนเขารู้กันทั้งวงการ แม่เหมยเยี่ยนอิงร้ายกาจยิ่งกว่านางจิ้งจอกพันเล่ห์ถนัดแต่ล่อหลวงผู้คนแค่ไหน ไม่ต้องปกป้องกันหรอกยะ’ ผิงผิงแอบเบะปาก

“วุ่นวายชะมัด เรื่องแค่นี้จัดการไม่ได้” นักแสดงสาวบ่นงึมงำ สะบัดหน้ากลับมาทางประตูบานเลื่อนห้องอาบน้ำอีกครั้ง

ลี่จิงลุ้นฉี่แทบราด ว่าแต่ตัวเธอมาทำบ้าอะไรตรงนี้ ไม่น่าร่วมมือกับผิงผิงเลย ถ้าแม่นั่นเกิดเป็นอะไรไปมากกว่าแค่ก้นกระแทกพื้นสะโพกเดี้ยง เธอจะทำอย่างไร ไม่เท่ากับเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับผิงผิงหรอกหรือ

ในบ่อออนเซนมืดมิด ดาราสาวพุ้ยน้ำว่ายพาตัวเองเข้าฝั่ง แต่ทำไมบ่อออนเซ็นมันถึงได้ลึกขนาดนี้ ว่ายเท่าไหร่ไม่โผล่ซะที ร่างบอบบางมีเพียงเสื้อคุมตัวเดียวปิดบังร่างกาย

ตู้ม กรี๊ดดด !!

ดาราสาวตกลงในน้ำอีกครั้ง บ้าเอ๊ย ตกน้ำอีกแล้ว แต่ครั้งนี้เหมือนกระทบกับบางสิ่ง พยายามรีบลืมตาด้วยความตื่นตกใจ หน้าคนบางคนอยู่ตรงหน้าเธอ สายตาสองคู่สบประสานกัน ชั่วแว๊บเดียวบางสิ่งตกลงกลางกบาลของเธอ ‘เปลือกกล้วย’ มันมาจากไหน

สติเตลิดไปไม่กลับคืนร่าง หญิงสาวกรีดร้อง กระโดดขึ้นจากบ่อออนเซน เอ๊ะ !! ไม่ใช่บ่อ มันคือ...ถังอาบน้ำไม้โบราณ บรรยากาศรอบกายไม่ใช่บ่อออนเซน เป็นห้องอาบน้ำแคบๆ ซ้ำยังมี...เง็กเซียน...หล่อ ล่ำ ซิกแพ็กแน่น ที่สำคัญขาวมาก หัวนมชมพูสองจุดบนหน้าอกแข็งแรงกำยำ สายตาเหมยเยี่ยนอิง ไม่อาจหันไปดูทางอื่นได้นอกจากผู้ชายผมยาว รูปหน้าคมสัน นี่มันท่านแม่ทัพในบทหนังที่กำลังถ่ายทำชัดๆ

เธอกำลังอยู่ในกองถ่ายหรือไง ไม่ใช่นี่ในเมื่อเลิกกองแล้ว จำได้ว่ากำลังจะเข้าไปแช่น้ำในบ่อออนเซนระดับวีไอพี ปราศจากผู้คนวุ่นวาย แล้วนี่อะไรใครส่งผู้ชายคนนี้มาบริการเธอ ไม่ได้เรียกหาหนุ่มบริการถูหลังซะหน่อย

“เจ้า...เข้ามาในห้องอาบน้ำของข้าได้เช่นไร” ชายผู้กำยำห้าวหาญองอาจลุกพรวดจากถังไม้ บนเนื้อตัวเขาไร้อาภรณ์ปกปิดแม้เพียงชิ้นเดียว

“โอ๊ะ...อย่าลุก” ลุกจนได้พระผู้เป็นเจ้า นั่น...ดาบ....ดาบของเขาหรือ ดาบ...โอววว ใหญ่มาก ตรงหน้าของเหมยเยี่ยนอิงคือดาบผู้ชายผมยาวหล่อเหลา พอๆ กับพระเอกหนังจีนกำลังภายใน ที่เธอเคยแสดงนำหลายเรื่อง สรุป...กองยังถ่ายทำอยู่ใช่ไหม แต่ว่า...ฉากนี้ไม่มีในบท หรือว่าคนเขียนบทเพิ่มบทนี้เข้าไป การเพิ่มบทสมควรบอกนักแสดงก่อนไหม รับรองแม่จะโวยให้เสียขวัญ กลับเสิ่นเจิ้นไม่ทันเลยคอยดู

“ตอบข้าได้หรือยัง เจ้าเป็นใครกล้าเข้ามาในห้องอาบน้ำของข้า”

พูดข้าพูดเจ้า เล่นกับเขาหน่อยก็แล้วกันพ่อดาบใหญ่สุดหล่อ

“ข้าไม่รู้ ข้าตกลงมาจากข้างบน” นิ้วเล็กชี้ขึ้นเหนือศีรษะ

“เหลวไหล ใครส่งเจ้ามา”

“ก่อนท่านจะสอบสวนข้า ท่านไปสวมเสื้อผ้าก่อนดีไหม” นางใจสยิวหัวใจจะหลุดจากทรวงอก

“เจ้าอยากดูข้าไม่ใช่หรือ ถึงได้แอบเข้ามาในห้องอาบน้ำของข้า”

ใจจริงก็อยากแหละ ไม่ใช่เล็กๆ รูปร่างก็ดี แถมไว้ผมยาวเหมือนจอมยุทธ์ในหนังซะอีก ย้อนมายุคไหนวะเรา จะว่าตามบท ท่านแม่ทัพที่นางสนมเหยาแอบชอบ ก็ไม่ใช่ดาราคนนี้ หรือว่าเปลี่ยนตัวนักแสดง เธอสปิริตสูงเปลี่ยนมาเถอะต่อบทได้ทั้งนั้นแหละ

ท่านแม่ทัพผู้องอาจ ทั้งบนทั้งล่าง เน้น...ว่าล่างองอาจกว่าเห็นๆ สืบเท้าก้าวเข้าไปหาสตรีไม่รู้จักรักนวลนางนี้ ชื่อว่าเป็นท่านกุนซือส่งนางมา ดูเถอะอาภรณ์ของนางบางเบา เปียกลู่ เห็นชัดเต็มตานางมาเพื่อยั่วยวนเขา เช่นนั้นเขาจะทำให้นางรู้ชัดมาผิดที่

เหมยเยี่ยนอิงอ่านบทซีรีส์ ‘มหาบุรุษแดนมังกร’ รับบทเป็นนางสนมเหยา ผู้เอาใจออกห่างจากบุรุษที่เป็นเจ้าชีวิตกลับซ่อนความรักในตัวท่านแม่ทัพ นางสมควรจะรักและภักดีต่อฮ่องเต้ ทว่าโชคชะตาเล่นตลกต่อพระสนมเหยา ให้มีใจต่อท่านแม่ทัพข้างกายฮ่องเต้ เรื่องราวรักในวังหลวง ย่อมเป็นเรื่องต้องห้าม ทหารฮ่องเต้จะรักกับสตรีของฮ่องเต้ ได้เช่นไรรู้ถึงพระกรรณ ย่อมผิดมหันต์ ถึงขั้นประหารชีวิต นักแสดงสาวเล่นได้ถึงทุกบทบาททึ่งต่อสายตาทุกคน

ทีแรกนางว่าจะไม่ถอย ในเมื่อบุรุษเบื้องหน้านี้ก้าวเข้ามาในจังหวะ นางกำลังใช้ความคิด รู้ตัวอีกทีก็เมื่อแผ่นหลังของนางติดกับผนัง แล้วบุรุษกล้าตรงหน้า ผู้ทำให้ใจนางเต้นแรงใกล้เข้ามา นางผู้มาจากแดนไกลตัวแข็งค้างไม่กล้าลดสายตาลงไปมองส่วนล่างใจกลางความบุรุษ