เจอกันอีกแล้ว
1195 Words
“เดี๋ยว! นี่ชุดไปเที่ยวหรือไปหาผัวเนี้ยเพื่อน” เวกัสเอ่ยถาม พร้อมกับขมวดคิ้วมุ่น
“ก็ใครล่ะบอกให้แต่งตัวแซ่บๆ”
“มันก็แซ่บไปไหมวะ หวงนะเนี้ย”
“หยุด หยุดความคิดนั้นเดี่ยวนี้เลย ฉันขนลุกจริงๆ นะ” นิ้วเรียวยกขึ้นชี้ไปที่หน้าหล่อลูกครึ่งนั้น พร้อมกับทำหน้าดุ
“ฮ่าๆ ปะๆ อยากเมาแล้ว” เวกัสโอบเอวเพื่อนสาวแล้วเดินออกไปที่ลานจอดรถ
ประรถAston Martin DBX ราคาเกือบ20ล้าน สีดำเงา ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างเล็กที่เข้าไปนั่งเฉิดฉาย ดวงตาสีน้ำเงินเข้มคู่สวย มองไปรอบรถคันหรูของเพื่อนอย่างพอใจ
“ไง รถใหม่หรอ?”
“อืม เพิ่งถอยมาเมื่อวาน พอดีโบนัสบริษัทปีนี้ได้เยอะ พ่อเลยแบ่งมาให้ใช้”
“ตัวท๊อปซะด้วย อยากได้บ้าง”
“ต้องมีฉันเป็นผัวแล้วแหละ ถึงจะได้”
“อย่าไปพูดแบบนี้ให้ใครได้ยินเชียวนะ สาวสวยอย่างฉันเรตติ้งตกพอดี” คำพูดของวาเลนเซียทำเอาเวกัสหัวเราะออกมาเบาๆ
@ไอริสตาร์คลับ
“สั่งเลยนะวันนี้ฉันเลี้ยง” ทันทีที่เข้ามานั่งโซนวีไอพีของร้าน เวกัสก็กล่าวขึ้น แผ่นหลังกว้างพิงไปกับพนักพิงโซฟาด้วยท่าทีสบายๆ
“ควีนเดวิลแล้วกัน”
“ของฉันขอตัวที่แรงที่สุดในร้าน เอามาเลย”
เมื่อทั้งคู่หันไปสั่งเครื่องดื่มกับพนักงาน ไม่นานนัก ดวงตาคู่สวยก็สบประสานเข้ากับหนุ่มหล่อมาดเข้ม ดวงตาคมกริบและดุดันอย่างจัง
“เดี๋ยวมานะแก พอดีเจอคนรู้จัก” มือเล็กคว้าแก้วแอลกอฮอล์มาถือไว้ สองเท้าเล็กเดินจ้ำอ้าวตรงไปยังร่างสูงที่กำลังเดินตั้งหน้าตั้งตาไปยังห้องวีไอพี่อีกห้อง แต่แล้วก็ถูกวาเลนเซียเดินไปดักหน้าพร้อมกับส่งยิ้มหวานๆ ให้
“ถอยไป!”
“เจออีกแล้ว รู้ไหมว่าเจอกันโดยบังเอิญบ่อยๆ เขาเรียนว่าพรหมลิขิตนะคะสุดหล่อ” ร่างเล็กเดินเข้าไปใกล้กวินภพอีกนิด แต่เขาก็ก้าวถอยหลัง เพื่อเว้นระยะห่าง
“เฮ้อ”
“นี่ๆ ขอเบอร์หน่อยได้ไหมคะ ชอบจริงๆ นะเนี้ย” คำพูดคำจาบวกกับท่าทีทะเล้นๆ นั้นทำเอาร่างสูงส่ายหน้าเอือมๆ
“เป็นผู้หญิงยังไงมาขอเบอร์ผู้ชาย?”
“เอ้า เป็นผู้หญิงเขาห้ามขอเบอร์ผู้ชายหรอคะ งั้นคุณตำรวจก็ขอเบอร์เซียสิ”
“ถอยไป”
“ไม่ถอย เอาเบอร์มาก่อนสิคะ” เธอยังคงตื๊อไม่เลิก
“ไม่ให้!!”
“ขอไลน์ก็ได้อ๊ะ”
“เลิกยุ่งกับฉันสักที ถอยไป!” กวินภพดันร่างเล็กให้ถอยไป แต่ทันทีที่มือหนาแตะลงไปที่ไหล่มน ความเนียนนุ่มของผิวกายก็ทำเอาร่างสูงเหมือนถูกไฟฟ้าช็อต จนต้องรีบชักมือออก
“อุ๊ย แตะโดนตัวด้วย แตะอีกสิคะ” มือเล็กเอื้อมไปจับมือของเขามาแตะที่ไหล่อีกครั้งพร้อมกับยิ้มกวน
“นี่ เธอเป็นผู้หญิงยังไงกันเนี้ย หน้าไม่อาย!” ร่างสูงเอ่ยเสียงดุดัน พร้อมกับยกมือข้างเมื่อกี้เสยผมตัวเองเพื่อระบายอารมณ์หงุดหงิด
“ก็ชอบ ทำไมต้องอายด้วย น่านะขอเบอร์หน่อย ได้เบอร์แล้วสัญญาจะไม่กวนเลย”
“ถ้าให้เบอร์แล้วจะไป?” กวินภพเลิกคิ้วมองสาวสวยตรงหน้า ก็สวยดีอยู่หรอก แต่สาวเปรี้ยวแบบนี้ไม่ใช่สเปคเขา
“นี่ค่ะ กดเบอร์เลยะคะ” มือเล็กยื่นมือถือเครื่องหรูส่งให้คนตรงหน้า ด้วยใบหน้าดีใจจนออกนอกหน้า
กวินภพรับมือถือของวาเลนเซียไปกด ก่อนจะยื่นคืนให้ จากนั้นก็เดินผ่านไปด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ส่วนร่างเล็กเมื่อได้เบอร์เขาปุ๊บก็กดโทรปั๊บเลย
เขาที่กำลังเดินอยู่ชะงักนิ่งก่อนจะใช้มือล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วยกมือถือขึ้นมาดู แต่พอเห็นเบอร์แปลกก็หันกลับไปมองร่างเล็กด้วยใบหน้านิ่งๆ ทันที ส่วนคนตัวเล็กก็ยกมือถือสั่นไปมา พร้อมกับยิ้มหวานให้ จากนั้นก็เดินออกไปไม่คิดที่จะตื๊อต่อ
“ผู้หญิงอะไรวะ กร้านโลกชิบ!” นิ้วเรียวกดตัดสายแล้วยัดมันเข้าไปในกระเป๋ากางเกงตามเดิม
“ไปไหนมา?” เวกัสเอ่ยถามเพื่อนสาวที่เดินมาด้วยใบหน้ามีความสุขจนอดที่จะถามขึ้นไม่ได้
“ฉันเจอเนื้อคู่”
“เพ้อเจ้อใหญ่แล้ว มาๆ ชนแก้วๆ”
เกร้ง!
“แด่คืนที่มีความสุข” วาเลนเซียกล่าว
“ความสุขกับผีน่ะสิ ฉันอกหัก แกจะตอกย้ำฉันหรอห๊ะ!!”
“อุ๊ย ขอโทษๆ ว่าแต่เรื่องมันเป็นมายังไง ไหนเล่าสิ” วาเลนเซียถามด้วยใบหน้าอยากรู้อยากเห็น ลึกๆ ก็เป็นห่วงเพื่อนแหละ แต่อีกใจก็คือสอดรู้สอดเห็นนั่นแหละ
“พอเรียนจบฉันก็โดนสายไหมบอกเลิกเลย งงเลย”
“เดี๋ยว สายไหมไหน?”
“ก็สาวที่แกเจอบ่อยๆ ในห้องฉันนั่นแหละ วันเรียนจบสายไหมก็บอกเลิกฉันแล้วก็กลับไทยเลย ฉันเลยตามมาที่ไทย แต่พอมาถึงก็เข้าใจว่าที่บอกเลิกเพราะอะไร จริงๆ แล้วสายไหมมีแฟนอยู่แล้ว ส่วนระหว่างที่เรียนอยู่นุ่นคงคบฉันแก้เหงา โคตรแย่!!”
“โอ๋แก ไม่เป็นไรนะ ไม่ดีก็หาใหม่ อย่าไปซีเรียส น้องคะ แบบนี้อีกแก้วค่ะ” เมื่อปลอบเพื่อนเสร็จก็หันไปเรียกพนักงานพร้อมกับสั่งเครื่องดื่มตัวเดิมให้เพื่อน “ดื่มให้ลืมรักห่วยๆ” เธอกล่าวแล้วยกมือขึ้นลูบหลังเพื่อน
นั่งดื่มกันไปสักพัก เพื่อนของเธอก็เริ่มเมา เริ่มเพ้อ แต่เธอก็ทำใจมาระดับหนึ่งแล้วล่ะ ฟังจากเสียงที่โทรหาก็คิดว่าน่าจะหนักเอาการอยู่ แต่ในเมื่อตอนนี้สติของเวกัสเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว คนตัวเล็กก็ได้แต่นั่งกุมขมับเป็นผู้ฟังที่ดีให้เพื่อน
“แกรู้ป้ะ ว่าตลอดเวลาที่คบกันมันดีมากเลยนะ ดีโคตร ดีจนฉันไม่คิดว่าเราจะเลิกกัน อุตส่าว่าจะตามมาง้อและหาคำตอบว่าเลิกกันทำไม ฉันผิดอะไร สุดท้ายพอเห็นเธอเดินเข้าบ้านกับผู้ชาย โอบกอดกันเข้าบ้านก็ทำให้ฉันตาสว่างเลย เพราะผู้ชายคนนั้นเธอเคยบอกว่าเป็นแฟนเก่า แฟนเก่าบ้าอะไรวะ ฉันแม่งเป็นไอ้โง่ถูกหลอกให้รักมาตั้ง3ปี”
“โธ่เวกัส ไม่เป็นไรน้า ฉันอยู่ข้างๆ แกนะ” วาเลนเซียเปลี่ยนที่มานั่งข้างๆ ร่างสูงแทน พร้อมกับโอบกอดเพื่อนเอาไว้เพื่อปลอบใจ อย่างน้อยก็ช่วยให้เขาได้รู้สึกดีขึ้น ไม่มากก็น้อย
“เป็นผู้หญิงยังไงกันวะ ขอเบอร์ผู้ชายอีกคน แต่ตอนนี้ไปกอดกับอีกคน” กวินภพที่เดินออกมาเตรียมจะกลับ แต่ก็หันมาเห็นสาวสวยเมื่อครู่ที่กอดผู้ชายอยู่ในห้องวีไอพี เขาบ่นพึมพำกับตัวเองพร้อมกับมองสองร่างที่กำลังกอดรัดกันด้วยแววตาเหยียดๆ
- Writer
