ŞEHNAZ İNCİ
“Sıksaydın kendi kafana. Temiz iş!”
İnsanın canını en çok, kalbini açtığı insanlar yakar derdi babam. Doğruymuş. Yüzümde gergin bir gülümseme oluştu. Sanki zehir içmişim gibi bir tat bırakmıştı ağzımda sözleri.
“Amacımı gerçekleştirdikten sonra benim de niyetim, tam olarak bu,” dedim umursamaz görünmeye çalışarak. Sözcükleri ve bakışları umursamayı bırakalı çok olmuştu. Şu ana kadar bunu başardığımı düşünüyordum. Bu kez sarsılmaz dediğim ruhumda çatlaklar oluşmuştu. Tavırları, bakışları ve hatta ağzından çıkan her bir kelimesiyle beni yaralamak isteyen bir adam vardı karşımda. Kurşun mu daha çok can acıtıyordu yoksa Şahin’in bana olan bu tutumu mu emin değildim.
Şahin gözlerini üstüme dikerek önündeki sehpaya bir tekme attı. “Siktiğimin kolyesini alacağız, şifreleri çözec
