ŞAHİN
“Hayırdır Neçirvan Ağa? Benim evimi basacak cesareti nereden alırsın?”
Öfkem bir sis gibi gözlerime inmişti. Babamı ikna edip kızını bana yamadığı yetmiyormuş gibi kapıma dayanıyordu. Nişanı kabul etmediğim halde karşıma dikilip hesap sormaya cüret ediyordu.
“Derler ki Şahin Ağa kız kaçırmış. Bak hele bak,” dedi oğluna dönerek. Bakışlarım kısa bir an kırgın bakan Naze'ye döndü. Neye kırılıyordu anlam bile veremedim. Babasının sözünden çıkmayan bir kuklaydı sadece. Benim eşim böyle bir kadın mı olacaktı? Hiç sanmıyorum.
“Nişanlın bak yanımda! Nişanlın yanımdayken Şahin Ağa hangi kızı kaçırmıştır?”
“Bu nişanın benim nezdimde hükmü olmadığını iyi bilirsin Neçirvan Ağa! Benim katılmadığım nişan nasıl benim nişanım oluyor? Bana mı sordun damatsız yüzük takarken?”
Botan bana doğru öf
