ŞEHNAZ İNCİ
Bunu tahmin etmem gerekirdi. Aslında etmiştim de çiftliğin dışına çıkınca bir umut ufaktan ufaktan yoklamıştı kalbimi. Şansıma sıçayım.
Bakışlarımı hiç acele etmeden yavaşça Şahin’e çevirdim. Gözlerindeki öfkenin bu kez kesinlikle bana yönelik olduğundan ve numara yapmadığından emindim. Eğer bir aptal olsaydım, o sevgi sözcüklerine kanabilirdim. Neyse ki aptal biri değildim de kalbimde büyük bir hezeyana sebep olmamıştı.
“Asıl ben teşekkür ederim,” dedim. Bir yandan da nasıl kurtulurum diye düşünüyordum. Sadece iki kişiydiler. Kendine o kadar güveniyordu yakışıklı katilim.
“Seni yakaladığım için mi?” diye sordu alaycı bir sesle.
Karşı karşıyaydık ve aramızda bir adımlık bir mesafe vardı. Sert bir kafa darbesiyle bayılmayacak kadar güçlü bir adamdı. Fakat Kürşat o kadar
