LEYLAN
“Eee seninki gelmiyor mu? Nereye gidiyoruz almadan?” Bakışlarımı abime çevirip bana iki yılı işkence eden kadının gelmesini bekledim. İrem! Yani asıl ismiyle Şehnaz… Yaşadığımız iki yılı bize zindan eden kadın! Onu affetmem kolay olur muydu bilmiyorum ama özür dilerken o kadar içtendi ki bir parçam nedensiz yere onu anlamaya çalışıyordu.
Tüm gün yaşadıklarım yeterince kafayı sıyırmama sebep değilmiş gibi, her dakika yeni bir şey öğreniyordum. Ufak çaplı atlattığım krizden sonra farkına vardığım gerçek, biraz da olsun kendimi toparlamama yardımcı olmuştu. Ferhad beni en başından beri seviyordu. Ferhad en başından beri, benden uzak durarak benim kadar acı çekmişti. Sadist değildim elbette, ama onun da acı çekmiş olduğunu bilmek içimin yağlarının erimesine sebep olmuştu. Yine de sevm
