“ทำไมมารับน้าได้ครับ” คะน้ายิงคำถาม “อย่าบอกว่าผ่านมาพอดี”
“จงใจมารับล่ะ” เชมบอกตรงๆ คะน้าถอนใจ
“กินอะไรดี พ่อเขาบอกจะกลับมืด บอกไม่ต้องรอทานข้าวเย็น”เชมถามไม่ได้สนใจท่าทีของเด็กหนุ่ม
“บะหมี่ก็ได้ครับ”คะน้าบอกมองไปที่ร้านบะหมี่หมูแดงข้างทาง เชมเลี้ยวเข้าไปจอดในทันที
“ไม่ทำแล้วนะครับ”คะน้าคุยตรงๆ กับเชมขณะที่รอบะหมี่มาเสิร์ฟ เชมไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ อย่างที่เขามักทำเสมอ
“ฉันนึกว่าหนูแค่หลอกเรื่องมาทำงาน”เชมเปลี่ยนไปสนทนาหัวข้ออื่น
“ทำไมผมต้องหลอกด้วยล่ะครับ”
“เพราะหนูสอบติดคณะแพทยศาสตร์ไง”
“นี่คุณเป็นสต๊อกเกอร์หรือครับ”
“เธอจะเรียกความห่วงใยของฉันแบบนั้นไม่ได้นะ”
“แอบตามผมตลอดเลยหรือครับ คุณเชมโรคจิตอะ”
“ก็บอกว่าห่วง”สองหนุ่มต่างวัยยังคงนั่งเถียงกันเบาๆ ไปจนบะหมี่กลิ่นหอมร้อนๆ ถูกยกมาเสิร์ฟ
“เชมให้คนเฝ้ามันไว้ตลอดเลยหรือ?” นวลถามย้ำข้อมูลที่นักสืบเอกชนส่งให้
“ครับ แต่ก็มีช่องอยู่ เพราะพวกคนตามจะเว้นระยะห่างพอสมควร” นายตำรวจเก่าที่ผันตัวมาเป็นนักสืบเอกชนบอก
“ขอบใจมาก”เธอว่าแล้วหยิบซองกระดาษหนาทึบที่มีเงินสดอยู่ในนั้นให้เขา เป็นเวลานานแล้วที่นวลให้คนตามดูเชม ว่าวันๆเขาไปทำอะไรที่ไหนบ้าง
คุณนายนวลหยิบแผ่นกระดาษขึ้นมาอ่านข้อมูลทวนดูหาบางอย่างจากตัวหนังสือพวกนั้น เผื่อว่าจะเจออะไร
ครั้งนี้ เธอจะใช้ประโยชน์จากเด็กหนุ่มอย่างรอบคอบ และถ้ามันถึงที่สุดแล้วยังไม่ได้เรื่อง เธอก็แค่กำจัดเด็กหนุ่มไปอีกคน
แต่ครั้งนี้ คุณนวลจะเอาให้เชมต้องเจ็บแสบกว่าครั้งก่อน ให้สาสมกับความรู้สึกของเธอที่ต้องเผชิญเพียงลำพังมาหลายปี
“ฉันไม่ได้คิดกับหนูแค่เรื่องอย่างว่าหรอกนะ”เชมพูดด้วยเสียงเศร้าในท่าทีระวังตัวของเด็กหนุ่ม คะน้ารู้สึกผิด ก็จริงแหละ ว่าคุณเชมแค่มารับไปกินข้าวและมาส่งบ้านก็เท่านั้น ทำไมเขาต้องทำท่าทางเสียมารยาทเหินห่างอย่างนี้ด้วย
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับคุณเชม” คะน้าแก้ตัว
“ก็เห็นอยู่ว่าหนูระแวงฉัน อย่างกับฉันเป็นตาลุงลักเด็ก” เชมยังมีเสียงเศร้าปนผิดหวัง จริงด้วยครึ่งหนึ่งมารยาครึ่งหนึ่ง มันทำให้ใจคะน้าสั่นเจ็บ
“ผมไม่ได้ระแวงคุณเชมนะครับ ผมระแวงตัวเองต่างหาก”
เชมทำหน้าเป็นคำถาม เพื่อให้เด็กหนุ่มเล่าต่อ
“กลัวจะกลืนน้ำลายตัวเองครับ”
“ไม่เห็นเป็นอะไร ฉันชอบหนู หนูชอบฉัน จะฝืนใจเลิกรากันทำไม หรือเพราะฉันแก่”
“แก่ที่ไหนล่ะ คุณเชมไม่รู้ตัวหรือไงว่าคุณเชมทั้งหล่อแบบหล่อมากๆ จนคนเขาจะคลั่งตายอยู่แล้ว หน้าตาก็อ่อนกว่าคนอายุ30อีก แถมหุ่นก็แบบ… แล้วก็คุณเชมน่ะ ไม่ได้อายุมากนะครับ แค่38เอง” คะน้าแก้ตัวพัลวัน เชมแอบยิ้ม
“ไม่ต้องยกยอให้ฉันดีใจเล่นหรอก ถ้าดีขนาดนั้นเธอคงไม่ทิ้งฉันทั้งที่ไม่ยอมบอกเหตุผล”
“ผมบอกไปแล้ว” คะน้าพูดเสียงเบาเบือนหน้าไปมองวิวข้างทางนอกหน้าต่าง
“มันค้างคาใจนะ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำผิดอะไร มันไม่ยุติธรรมกับฉันเลย ทั้งฉันและหนู”เชมไม่ใช่เด็กๆ ที่จะมองความรู้สึกระหว่างเขาสองคนไม่ออก มันไม่ใช่แค่เรื่องเซ็กส์ ไม่ใช่เลยตั้งแต่ต้น
“คุณเชมเป็นผู้ใหญ่ ก็รู้นี่ครับว่า คนเราจะอยู่ด้วยกัน ไม่ใช่แค่ความรักอย่างเดียว” คะน้าพยายามทำตัวเป็นผู้ใหญ่ ทั้งที่ใจเหลวเป๋วอาวรณ์เขาจะแย่แล้ว
“ต้องที่ระเบียงด้วยใช่ไหม” ร่างสูงที่กำลังขับรถเล่นมุกหน้านิ่ง
มุกคุณเชมทำให้คะน้าที่กำลังเคลียดๆ อยู่หลุดขำพรืด
“คุณเชมอะ น้ากำลังจริงจังนะครับ” ทั้งสองคนหันมาหัวเราะให้กัน
เด็กหนุ่มจะบ้าตาย ถ้าขืนคุณเชมมาตามจีบทุกวันแบบนี้ คะน้าได้อ่อนเป็นคะน้าน้ำมันหอยแน่ๆ
คุณนวลนั่งคิดหัวแทบแตก ว่าจะใช้ประโยชน์จากคะน้ายังไง ดูจากประวัติอุปนิสัยก็คล้ายดนัยอยู่ แต่เด็กนั่นไม่ใช่น้องชายหัวอ่อนของเธอ และไม่มีเหตุผลเลยที่เด็กนั่นจะยอมช่วย
คุณนวลรู้สึกเศร้าทรมานใจ ยิ่งเห็นตัวเองในกระจกยิ่งไม่อยากมอง ความสวยความสาวเธอหายไปตั้งแต่ตอนไหนกันนะ แล้วเชมทำไมไม่เห็นแก่ลงมากอย่างเธอเลย สวรรค์ช่างไม่ยุติธรรม นวลโทษทุกอย่าง เธอไม่เคยพอใจกับอะไรเลย
ทุกเช้าคะน้าออกไปทำงานพร้อมพ่อ แต่ตอนเลิกงานจะเป็นเชมที่มารับ
นอกจากพาไปทานข้าวเย็นหรือซื้อของและพากลับมาส่งที่บ้าน แลกกับหอมแก้มสักฟอด เชมก็ไม่ได้ทำอะไรเกินเลยคะน้าอีก จนเด็กหนุ่มรู้สึกสงสัย จึงเรียบๆ เคียงๆ ถาม
“คุณเชมหล่อออกอย่างนี้ เมื่อก่อนคงฮอตน่าดู” เด็กหนุ่มชวนคุย
“ตอนนี้ก็ฮอต” เชมบอกไปตามความจริง ทำให้คะน้าแอบหึงอยู่หน่อยๆ
แล้วเราจะหึงทำไมเนี่ย ไม่ได้เป็นอะไรกับคุณเชมเสียหน่อย เขาจะไปซื้อใครมากินก็เรื่องของเขา หรือใครจะให้เขาฟรีๆ ก็เรื่องของเขา เลิกแล้วจะเสียดายอะไร
“หรือครับ” คะน้ารับคำเสียเศร้า
“ใช่สิ ใครๆ ก็อยากได้ฉันกันทั้งนั้น แต่ฉันดันไม่เจ้าชู้นี่สิ ชอบใครก็ทีละคน” เชมว่าหยอดและแอบสังเกตมองเด็กหนุ่ม แน่นอนว่าคะน้าแอบยิ้มอายหน้าแดง ดูดีใจอย่างเก็บอาการไม่มิด
“แล้วช่วงนี้มีใครมาดูแลคุณเชมหรือเปล่าครับ” คะน้าถามถึงความสุขส่วนตัวของเชม ไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะไม่มี แค่ถามไถ่เพราะอยากรู้เท่านั้น
“ไม่มีหรอก”
“ไม่มีเลยหรือ?”
“ใช่สิ”
“ไม่ต้องการหรือครับ?”
“ก็คนที่ฉันอยากทำด้วยเขาไม่อยากทำกับฉันแล้วนี่สิ”
คะน้าก้มหน้าคิดหนัก เขาสงสารคุณเชม แต่เขาตัดสินใจแล้วว่าจะจบความสัมพันธ์ แต่ถ้าถูกคุณเชมจับนิดจับหน่อยศีลธรรมเขาต้องเป็นอันขาดแน่ เด็กหนุ่มพยายามคิดถึงความรู้สึกของอีกคน เมียเขาจะรู้สึกเช่นไรถ้ารู้ว่าผัวนอกใจ เราจะรู้สึกเช่นไรถ้าเป็นคุณนวล
เมื่อไม่มีช่องทางเข้าใกล้คะน้าได้โดยที่คุณเชมไม่รู้ คุณนวลจึงโทรหาเด็กหนุ่มโดยตรง
“สวัสดีครับ”คะน้ากดรับสาย
“สวัสดีจ้ะ ฉันคือคุณนวล ภรรยาคุณเชม”
“ค ครับ?” คะน้าตกใจแทบทำโทรศัพท์ตก
“ฉันมาดีนะ”คุณนวลออกตัว
“ครับ”คะน้ารับคำรอฟังด้วยใจเต้นระส่ำ
“ฉันทราบเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างหนูกับสามีฉัน…“
“ผมขอโทษครับ”คะน้าว่าเสียงเศร้า
“ไม่เป็นไร” นวลกัดฟันบอก
“ตอนนี้ เรา…หมายถึงผมกับคุณเชม ไม่มีอะไรเกินเลยกัน เราเป็นแค่เพื่อนที่ดีต่อกันเท่านั้นครับ”
“หรือ?”นวลถามเสียงประชดอย่างเก็บอาการไม่ได้ “หรือจ๊ะ แต่ฉันได้ข่าวว่าพวกเธอยังเจอกันทุกวัน”
“เรื่องนั้น…” คะน้าพยายามคิดคำพูดให้ฟังแล้วไม่ชวนเข้าใจผิด
“ช่างเถอะ ยังไงฉันก็ห้ามสามีฉันไม่ได้ แต่ฉันอยากขอร้องหนู ช่วยคืนเขาให้ฉันเถอะนะ”
“ผม…”คะน้าจุกที่อก อย่างเขาคงแก้ตัวอะไรไม่ขึ้น ยิ่งได้ยินเสียงสั่นเคลือของคนปลายสาย เขายิ่งเจ็บและเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป
แกมันเลวคะน้า แกก็รู้ว่าเขามีเมียอยู่แล้ว แกทำลงไปได้ยังไง แกมันร่าน คะน้าด่าตัวเอง
“หนูยังเด็ก ยังหาได้อีกมาก แต่ฉัน ฉันเริ่มใหม่ไม่ได้อีกแล้วนะ ฉันขอร้องล่ะ ช่วยเลิกกับเขาทีเถอะ”นวลเริ่มร้องไห้
“ใจเย็นๆ นะครับ คุณนวลไม่ต้องห่วง ผมจะไม่ให้เขามาเจออีก” คะน้าบอกหนักแน่น