ผมเป็นอีหนูของไอ้มังกร

ตอนที่5

ผ่านไปแล้วกว่าสัปดาห์ กับอาชีพอีหนูของเขียนฟ้า มังกรไม่ได้เรียกเขาไปหาเลยนับแต่วันนั้น อัลฟ่าหนุ่มเข้าออกเพนท์เฮ้าส์ไม่เป็นเวลา อาจจะเพราะยุ่งกับทั้งงานหลักและงานอดิเรก เขียนฟ้าจึงไม่กล้าออกไปไหน ยังดีที่ในตึกนี้มีอะไรให้ทำเยอะแยะ พอได้คลายเบื่ออยู่บ้าง

"ผมใช้ฟิตเนสได้ไหมครับ?" เขียนฟ้าถามคนดูแลที่ประจำอยู่ตามจุด รู้มาว่าตลอดชั้น50ถึงชั้นที่100ของที่นี่นี้ มีทุกอย่างครบครัน ทั้งสปา คลับส่วนตัว ไปจนกระทั่งสนามไดร์ฟกอล์ฟขนาดย่อม แค่เขาจะขอใช้ฟิตเนส คิดว่าเจ้าของคงไม่หวง

ชายตัวใหญ่ทั้งสองคนมองหน้ากันเป็นเชิงปรึกษา เพราะเขียนฟ้าเข้ามาอยู่ในฐานะที่ก้ำกึ่ง จะว่าลูกจ้างทั่วไปก็ไม่ใช่ จะว่าแฟนเจ้านายก็ไม่ใช่อีกแหละ เขาไม่แน่ใจว่ามังกรจะอนุญาตไหม จึงแนะนำให้เขียนฟ้าใช้ห้องออกกำลังกายของพนักงานก่อนดีกว่า ไว้คุณมังกรกลับมาค่อยถามกันเอาเอง

"อยู่ที่ไหนหรือครับ?"ได้ออกกำลังสักหน่อย แค่มีเวทให้สักอันเขาก็ดีใจแล้ว

"อยู่ชั้นนี้ล่ะครับ เดินตรงไปจนสุดทาง ติดกับห้องออนเซน"เขาหมายถึงห้องซาวน่าอาบน้ำรวม แม้จะเป็นพนักงานดูแลอาคาร แต่สวัสดิการของที่นี่จัดว่าอยู่กันสุขสบาย มีที่พัก อาหาร รวมถึงที่ผ่อนคลายเล็กๆ งานดีเงินดีไม่เอาเปรียบลูกน้อง เพราะอย่างนี้มังกรจึงได้รับการตอบแทนด้วยความเคารพและซื่อสัตย์ กว่านายจ้างคนอื่นทั่วไป นิสัยแย่ๆจึงถูกมองข้าม เมื่อเขาทำสกปรกไว้ที่ไหน จะมีคนคอยตามล้างตามเช็ดให้โดยที่เจ้านายไม่ต้องเอ่ยปากบอก

"แต่ก็ไม่เชิงว่าเป็นฟิตเนสหรอกนะครับ ที่จริงเป็นห้องเก็บของที่พวกผมหาอุปกรณ์มาไว้เล่นแก้เคลียดกันเอง"ชายอีกคนว่า ยิ้มบอกเขียนฟ้าอย่างเป็นมิตร

"ขอบคุณนะครับที่ให้ยืมใช้"

"ตามสบายเลยครับ"

"อีกชั่วโมงพวกผมก็จะพักเบรค ถ้าไม่รังเกียจเชิญที่ออนเซนด้วยกันนะครับ"

"ครับ"เขียนฟ้ารับคำ ก่อนผละเดินไป

"ตัวจริงดูดีกว่าในทีวีอีกนะ"

"นั่นสิ มองใกล้ๆออร่านักมวยออกเลย ทั้งแข็งแรงและก็เท่มาก"

"เขาดูนิสัยดีด้วย"

"ใช่ อ่อนน้อมมาก อยากสนิทด้วยจัง"

"จะดีหรือนาย เดี๋ยวคุณมังกรก็กระทืบเอาหรอก"

"เออ นั่นสิ ลืมไปเลยว่าเขาอยู่ในฐานะอะไร"

"แล้วตกลงฐานะอะไรวะ ไม่เห็นเหมือนพวกดารานางแบบที่เคยมา"

"น่าจะเลี้ยงแบบซื้อขาดหรือเปล่า แต่ก็แปลกนะที่ให้มาอยู่รวมกับห้องพักพนักงาน"

"ไม่รู้สิ คุณมังกรออกจะชอบความเป็นส่วนตัว ขนาดพวกนางแบบยังไม่เคยให้ค้างคืนด้วย เสร็จก็ให้กลับ"

"พวกอัลฟ่านี่ดีจังนะ เกิดมาพร้อมยีนส์ที่เด่นไปเสียทุกอย่าง หลานฉันน่ะ ให้นอนกับอัลฟ่าแบบฟรีๆยังเอาเลย"

"น่าอิจฉาๆ"

"แต่คุณเขียนฟ้าก็จัดว่าเป็นเบต้าที่ความสามารถไม่น้อยหน้าอัลฟ่าเลยนะ"

"ถึงอย่างนั้นก็เทียบไม่ติดอยู่ดี ดูอย่างนัดชิงนั่นสิ คุณมังกรก็เล่นเธอซะยับเลย"

"แต่ไหงมาลงเอยกันแบบนี้ได้"

"คงได้ราคาดีจนถึงกับแขวนนวม"

"เอาๆ ช่างเขาเถอะ ขืนพูดมากเดี๋ยวได้ตกงานกันทั้งสองคน"

เขียนฟ้ามาถึงห้องฟิตเนสที่ว่า ในนี้เงียบมากเพราะอยู่ในช่วงเวลาทำงาน อุปกรณ์ออกกำลังกายเยอะไม่ใช่เล่นเลย ชายหนุ่มมองสำรวจครู่หนึ่งรอบๆอยู่ครู่หนึ่ง ที่ผนังทุกด้านเต็มไปด้วยตู้ล็อกเกอร์ขนาดใหญ่วางเรียงราย ทั้งที่มีเจ้าของและยังว่างอยู่ก็มาก กว้างขวาง สะอาด และมีกลิ่นหอม ผิดกับที่เขียนฟ้าจินตนาการไว้ลิบลับ

ชายหนุ่มยิ้มดีใจ รู้สึกสดชื่นขึ้นมาเมื่อได้ออกแรง ยิ่งได้สัมผัสเครื่องออกกำลังต่างๆ ยิ่งทำให้คิดถึงช่วงเวลาดีๆในค่ายมวย

รถสปอตสไตล์หรูหราสีดำสนิท ขับเข้ามายังลานจอดรถของเพนท์เฮ้าส์ด้วยความเร็วอย่างชำนาญ ชายหนุ่มในรถขับตรงไปที่ลิฟต์ส่วนตัว อันจะนำพายานพาหนะทั้งคันขึ้นตรงยังชั้นบนสุด วันนี้มังกรดูอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก ไม่มีใครรู้ว่าอะไรกวนใจอัลฟ่าหนุ่มผู้เพียบพร้อมอย่างเขา

"ไปตามมันมา"คำสั่งแรกเมื่อร่างสูงกำยำก้าวลงจากรถคันงาม ผู้ดูแลที่ประจำยังจุดนี้โค้งรับคำให้เจ้านายอย่างนอบน้อม เข้าใจได้ว่า'มัน'ที่มังกรหมายถึงคงจะเป็นคู่นอนนักมวยที่มาอยู่ใหม่ เขาถ่ายทอดคำสั่งนั้นแก่ลูกน้องในลำดับถัดไป ก่อนจะเอารถไปทำความสะอาด และจอดเก็บยังโรงจอดบนอาคารชั้นสูงสุด

แต่มังกรต้องรอนานกว่าที่ควรจะเป็น เพราะเขียนฟ้าไม่อยู่ที่ห้อง และไม่มีใครรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน

"ทำไมยังไม่มาอีก"มังกรเอ่ยปากถามชายคนรับใช้ด้วยเริ่มมีอารมณ์ฉุนเฉียว ชายวัยกลางคนค่อยไปทางอายุมาก จึงรีบติดต่อสอบถามเพื่อหาคำตอบ

"เขาไม่อยู่ที่ห้องครับ" ชายคนนั้นตอบอย่างที่ได้รับรายงานมา

"ไปไหน!?"

"พวกเขากำลังไปเช็กที่ห้องวงจรปิดครับท่าน"

เสียงถอนใจหนักๆอย่างข่มอารมณ์ ไม่พอใจทั้งลูกน้องที่ดูแล ทั้งอีตัวไม่รู้งานของเขาด้วย

ไม่นานก็มีรายงานความคืบหน้าตอบกลับมา

"เจอแล้วครับท่าน เขาแช่น้ำที่ห้องซาวน่า"

มังกรเคาะนิ้วรัวๆข่มใจให้เย็นลง เขาเป็นคนเจ้าอารมณ์ชนิดที่ว่าสามารถโกรธเคืองได้แม้กระทั่งเรื่องเล็กน้อย

มังกรไม่ได้เรียกหาเขียนฟ้าบ่อยๆอย่างที่เคยบอกไว้ในตอนต้น แต่หากเรียกทีเขียนฟ้าก็คิดว่าคงเจอหนักเลยทีเดียว

ผู้ดูแลสาวนำทางเขียนฟ้ามาส่ง เพราะลำพังเขาคงหา'ห้องสีแดง'ที่ว่านั้นไม่เจอเป็นแน่

ณ ห้องโทนสีแดงเข้ม การตกแต่งด้วยเครื่องเรือนหรูหราแต่ให้ความรู้สึกดังอยู่ในนรก เก้าอี้หน้าตาแปลกๆ อ่างน้ำตรงมุมข้างกำแพงกระจกใส ทั้งเครื่องมือรูปร่างประหลาด โซ่ตรวนเส้นยาว แซ่ กุญแจมือ และอีกมากมายจัดวางอย่างเป็นระเบียบอยู่ในที่ของมัน

มังกรนั่งรอบนโซฟาในห้องอยู่ก่อนแล้ว ท่าทางเขาดูสงบนิ่ง หากแต่สายตามีแววน่ากลัวประหลาด

"กูบอกว่ายังไง"เสียงทุ้มถามเสียงเหี้ยมเกรียม ทั้งที่บอกเตือนไปแล้วแท้ๆ เพราะแบบนั้นมันจะเพิ่มความฉุนเฉียวให้เขา และคนที่เดือดร้อนก็จะเป็นเขียนฟ้าเอง เขาจะไม่เตือนอีก แต่จะบอกด้วยการกระทำวันนี้ ว่าอยู่กับเขาต้องปรับตัวยังไง

"เปลี่ยนชุดซะ"มังกรกรอกตาพลางพเยิดหน้าบอกไปยังกองผ้าที่พับเรียบร้อยอยู่บนโต๊ะ เขียนฟ้าคลี่มันออกดู ก็เห็นชุดหนังเนื้อผ้าอ่อนนุ่ม ที่ปิดปังร่างกายได้ทุกส่วนตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ปิดมิดชิดยกเว้นส่วนที่ควรจะปิด หน้ากากทึบหนา ดูหายใจลำบาก ชุดบ้านี่ มันน่าอายกว่าตอนเปลือยทั้งตัวอีกมั้ง แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็จำต้องใส่โดยหาได้โต้แย้ง

เขียนฟ้าในชุดพิลึก ถูกจับล่ามข้อมือไว้กับโซ่เส้นยาว ห้อยระโยงลงมาจากฝ้าเพดานที่ถูกทำขึ้นเป็นพิเศษ หน้ากากปิดบังใบหน้าตลอดทั้งส่วนหัว แต่มันหายใจสะดวกกว่าที่เขาคาดไว้มาก

ท่อนอกเปลือย ยอดอกถูกหนีบด้วยอุปกรณ์ชิ้นเล็ก ความเป็นชายมีตระก้อครอบรัดไว้แน่น ปั้นท้ายถูกปกปิด แต่ยังมีช่องเล็กๆเปิดเผยที่ตรงตำแหน่งช่องทางด้านหลังพอดี

ตอนนี้เขาสภาพดังนักโทษ การมองไม่เห็นอะไรทำให้เขียนฟ้ารู้สึกระแวงเป็นกังวลอยู่ตลอด ตื่นกลัวราวกับมีภัยร้ายรายล้อมตัว ชักไม่แน่ใจว่าคิดถูกหรือคิดผิดที่รับงานเป็นชายขายบริการให้แก่มังกรนี้

เขียนฟ้ากลัวจะมาตายเอาที่นี่ แล้วน้องชายของเขาที่ยังนอนโคม่าอยู่โรงพยาบาลจะทำยังไง