อ้อนรักคุณสามี

ตอนที่ 7

หญิงสาวผู้อยากจะเรียนรู้บทเรียนรักเผลอลูบไล้ไปตามอารมณ์ ตั้งแต่แผงอกแกร่ง แผ่นหลังล่ำสัน กล้ามท้องเป็นมัด... นิ้วเรียวเผลอลากผ่านลงต่ำไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งพบกับบางอย่างที่กำลังร้อนได้ที่ ตากลมเปิดกว้างสบกับตาคมเรียว มือเล็กกำลังจะชักกลับแต่กลับโดนมือเรียวใหญ่ตะครุบไว้ก่อน กลายเป็นว่ามือของเธอกำลังสัมผัสกับจุดอ่อนไหวที่สุดในร่างกายของเขาจนเธอแทบอยากจะร้องกรี๊ด

“พี่ใหญ่!” คนตัวเล็กร้องเรียกเสียงหลง พร้อมเบิกตากว้าง   คาแรกเตอร์เจ้าชายเย็นชาที่เคยเห็นแตกละเอียดยิบเมื่อรู้ถึงความแตกต่าง ก่อนจะหวีดร้องเสียงหลงอีกรอบเมื่อเขาดันให้เธอลุกขึ้นนั่งคร่อมตักของเขาแทน “จะทำอะไรคะ!?”

ริมฝีปากหยักค่อย ๆ แยกยิ้มออกมาจนไม่น่าไว้ใจ เธอรู้สึกว่าท่าทางแบบนี้มันดูอีโรติกมากเกินไป ถึงแม้ว่าสิ่งที่เธอและเขากำลังทำนั้นมันน่าหวาดเสียวยิ่งกว่า

“พี่จะค่อย ๆ เตรียมตัว เพื่อให้เราปรับตัวได้”

“เอ๋? อ๊ะ!” ยังไม่ทันได้สงสัย ความรู้สึกรุนแรงบางอย่างก็ซัดโหมเข้ามายิ่งกว่าเกลียวคลื่นสึนามิ เมื่อเรียวนิ้วยาวสัมผัสจู่โจมเข้าที่ใจกลางความอ่อนไหว ในขณะที่ริมฝีปากของเขากำลังหยอกเย้าลูกเชอร์รี่ลูกเล็กสีสด ด้วยความรู้สึกบางอย่างอันรุนแรงทำให้เธอต้องเกาะเกี่ยวกับไหล่หนา ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอย่างเหลืออด พริมพริสากัดริมฝีปากแน่นเพื่อกลั้นเสียงแปลก ๆ ที่กำลังเล็ดลอดออกมา แต่มันก็ช่าง... ยากเย็นเหลือเกิน

นิ้วเรียวเคล้าเคลียจุดที่อ่อนไหวที่สุดเน้นหนักขึ้นราวกับกำลังสนุกในการแกล้ง ในขณะที่กำลังดูดเม้มปลายยอดจากอกเล็ก ๆ ของภรรยาที่ยังไม่โตเต็มไว ความจริงถึงแม้ว่าเขาจะชอบทรวงอกที่เต็มไม้เต็มมือมากกว่า แต่เล็ก ๆ แบบนี้ก็เร้าอารมณ์ได้ไม่น้อย อีกทั้งกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของเครื่องอาบน้ำ ทำให้เขาอยากจะหยอกล้อเธอให้หนักขึ้น ไม่เคยคิดมาก่อนว่าร่างเล็กบางตรงหน้าจะทำให้เขากลายเป็นคนแบบนี้ไปได้ ยิ่งได้ยินเสียงครางเล็ก ๆ ข้างหู ยิ่งกระตุ้นสัญชาติญาณนักล่าที่มีอยู่ในตัวให้ตื่นขึ้น

“อื้อ!!!” ดวงตากลมโตเบิกโพรงเมื่อรู้สึกถึงบางอย่างกำลังรุกล้ำเข้ามาพร้อมกับความเจ็บและอึดอัด ในขณะที่ต้องรับกับจุมพิตสูบวิญญาณจนเกร็งไปทั้งร่าง พยายามเบี่ยงตัวหนีแต่ก็โดนล็อคตัวด้วยแขนอีกข้าง

จักรภัทรล็อคร่างเล็กของหญิงสาวที่เริ่มดิ้นเพราะไม่ชินกับสัมผัสที่เขากำลังมอบให้ แม้จะสงสารแต่ก็ต้องการให้ร่างกายชินกับมันให้มากที่สุด เพราะมันเป็นแค่จุดเริ่มต้น เรียวนิ้วยาวพยายามดันเข้าไปอย่างช้า ๆ จนสุดทางท่ามกลางความร้อนในช่องทางที่ทั้งอ่อนนุ่มและชื้นแฉะ จนเขาแทบอยากจะแทรกกายแกร่งของเขาเข้าไปแทน แต่เพราะกลัวว่าเธอจะเจ็บปวดและกลัวจนไม่ปฏิเสธเขาไปเลย จึงจำเป็นต้องทำให้เธอคุ้นเคยเสียก่อน ถึงแม้ว่าขนาดจะแตกต่างกันไปหน่อยก็เถอะ

พริมพริสาเกาะไหล่หนาแน่นจนเผลอจิกเล็บอย่างไม่รู้ตัว ความรู้สึกรุนแรง ซาบซ่านแผ่กระจายไปทั่วทั้งร่างจนแทบหมดแรง เพราะไม่เคยสัมผัสความรู้สึกแบบนี้มาก่อน ยิ่งได้ยินเสียงบางอย่างที่ดังออกมาจากตรงนั้นยิ่งทำให้รู้สึกอับอายจนต้องซบหน้าลงคอหนาของคนตรงหน้า แต่ถึงอย่างนั้นนิ้วของเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดสร้างเสียงน่าอายนั่นสักที จนร่างกายของเผลอบีบรัดแน่นอย่างไม่รู้ตัว และนั่นก็ยิ่งทำให้เขารุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ เธออยากจะสลบตรงนี้ให้รู้แล้วรู้รอด และเมื่อมืออีกข้างเริ่มเคลื่อนตัวลงต่ำจากทรวงอกเล็กผ่านหน้าท้องแบนราบ ก่อนเข้าจู่โจมในกลางเกสร ยิ่งรุนแรงมากขึ้นเท่าไหร่ เสียงที่ออกมานั้นก็ยิ่งดังมากขึ้นเท่านั้น เธอรู้สึกราวกับกำลังไต่เชือกขึ้นสุดจุดสูงสุด และกำลังถูกเหวี่ยงลงมา

“พี่ใหญ่... แพร... กลัว...” เสียงหวานปนสะอื้นเอ่ยออกมาเป็นระยะ ความรู้สึกเสียวซ่านแล่นไปทั่วทั้งตัวจนยากจะหยุด โดยเฉพาะจุดอ่อนไหวทั้งสองที่ถูกสัมผัสจนเธอไม่สามารถควบคุมมันได้อีกต่อไป ในเมื่อร่างกายไม่สามารถควบคุมได้เหมือนเคยจนกลัวว่าสติของเธอจะหลุดลอยออกไปจนหยุดไม่อยู่ แม้แต่น้ำหวานที่หลั่งรินออกมามากจนน่าอายก็ไม่สามารถควบคุมได้ ทั้ง ๆ ที่ควรจะถอนตัวออกมา แต่เธอกลับต้องการมันมากกว่านั้น

จักรภัทรจุมพิตแก้มนวลพร้อมปาดน้ำตาออกจากหางตา เจ้าหล่อนคงไม่รู้ตัวเลยสินะว่ากำลังเชิญชวนเขามากขนาดไหน อยากจะฝังกายลงไปจนแนบแน่นแต่ก็เกรงว่าหญิงสาวจะหวาดกลัวจนกลายเป็นบาดแผลทางใจ ตอนนี้ถึงต้องเตรียมตัวให้พร้อมกับบทเรียนรักบทต่อไปที่กำลังจะตามมา

“ไม่ต้องกลัว... ปล่อยมันออกมาให้มากกว่านี้อีกสิ” เสียงทุ้มกระซิบปลอบพร้อมกับขยับรัวนิ้วให้รุนแรงมากขึ้น พอ ๆ กับร้องครางข้างหูที่ดังขึ้นจนกลายเป็นเสียงกรี๊ด

ร่างเล็กกระตุกถี่ ตอบรับสัมผัสที่ทำให้เธอไปถึงขอบฝั่งฝันเป็นครั้งแรก ลมหายใจร้อนหอบถี่ในขณะที่ทิ้งตัวซบหน้าลงกับอกหนา ทั้งอับอาย ทั้งสุขสม ความรู้สึกผสมปนเปไปหมดจนยากจะบรรยายออกมาเป็นคำพูด เพราะเป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกถึงมัน