SHUT DOWN :: INTRO [70%]
1053 Words
“ไม่ต้องๆ กูยังขึ้นไม่พอ ถ้าขึ้นจนแข็ง... จัดการเองครับ” ไอ้ปาล์มโบกมือจนผมยิ้มอ่อน กวาดสายตามองไปยังด้านหน้าเวทีซึ่งตอนนี้มีนักร้องกำลังร้องเพลงอยู่ ซึ่งออกแนวโรแมนติกจนผมโยกศีรษะไปตามเพลง
“มึงรู้จักน้องคนนี้ปะไอ้เดย์” จู่ๆ ไอ้ปาล์มก็ขยับไปนั่งใกล้ไอ้เดย์ซึ่งชะโงกหน้าไปดูมือถือราคาแพง ไม่รู้หรอกนะว่าพวกมันกำลังดูอะไร ผมไม่ได้คิดจะสนใจอยู่แล้ว
“อ๋อ น้องแม่งเด็ด”
“ยังไงวะ”
“มึงไม่เห็นเหรอ ยอดไลค์ ยอดเมนต์ในไอจีเนี่ย เป็นหมื่นเป็นพัน” สงสัยกำลังพูดถึงสาว ไม่ก็เนตไอดอลสินะ ไอ้ปาล์มพยักหน้ารับอย่างยิ้มๆ ซึ่งเป็นยิ้มที่โคตรจะเจ้าเล่ห์
“กดติดตามสิครับรอเหี้ยไรอะ น่ารัก ตัวเล็ก ตาโต แถมยัง...”
“เซ็กซี่”
“เชร้ด! กูเลื่อนรูปมีอยู่รูปที่สวมชุดซีทรูสีขาว แบบว่าสะบึ้ม ไซส์ใหญ่ดีฉิบหาย อยากขย้ำว่ะ”
“ไอ้เหี้ยปาล์มแม่งโคตรหื่น” ส่ายหน้าไปมาก่อนจะหยิบวิสกี้เทลงใส่แก้วเพียวๆ ยกขึ้นกรอกผ่านลำคอ “มึงเล่นไอจีด้วยนี่หว่าไอ้คราม เคยเห็นน้องคนนี้ปะ คนติดตามสามแสนกว่า”
“ไม่อะ กูติดตามแค่ไม่กี่คน” ว่าแล้วก็เลยเปิดไอจีของตัวเองดูซึ่งมีคนติดตามผมประมาณห้าแสนนิดๆ
“โหวคนติดตามไอ้ครามเยอะฉิบหาย แถมยังมีแค่รูปเดียวคนไลค์ห้าหมื่นกว่า”
“อ่อ ไอ้รูปที่มันเป็นสิงรมควันปะ รูปนั้นอะรูปโปรดมันเลยล่ะ” ไอ้ปาล์มว่า ซึ่งมันก็ถูกอย่างที่พวกมันพูดทุกอย่าง ผมเปิดเล่นโซเชียลอย่างไอจีก็ลงแค่เพียงรูปเดียวเท่านั้นและมันก็นานมากด้วย เกือบๆ สามปีแล้ว “กูเป็นคนถ่ายด้วย ไม่ให้เครดิตกูด้วยนะ ลงรูปไม่มีแคปชั่นเหี้ยไรเลย มีไว้ทำหอกไรไม่รู้”
“ไม่ลงเหี้ยไรเลยด้วยซ้ำ แต่ยอดฟอลแม่งขึ้นเยอะฉิบหาย” ไอ้เดย์ว่าพลางมองค้อนผม “กูแม่งลงไปร้อย คนติดตามแค่หมื่นนิดๆ ถุ้ย! โคตรไม่แฟร์”
ผมส่ายหน้าไปมากับสิ่งที่พวกมันพูด ไร้สาระชะมัด! เอาจริงผมติดตามแค่ดีเทล ทิศเหนือ ป๊า ป้าเจน พี่แจมและพี่ไทสามีพี่แจม ที่เหลือคือเป็นนักฟุตบอลที่ผมชื่นชอบ และมันสองตัวจึงคบสิบคนพอดี
“ไปกดติดตามน้องคนนี้เลย เอามือถือมึงมา”
“ไอ้เหี้ยเดย์!” ผมตวาดแต่มีเหรอว่ามันจะสนใจ เอามือถือผมไปกดติดตามใครก็ไม่รู้เพิ่มเป็นสิบเอ็ดคน ได้แต่ถอนหายใจอย่างหงุดหงิดที่พวกมันเอามือถือผมไปส่องเนตไอดอลที่พวกมันพูดถึง
พวกเรานั่งดื่ม นั่งกินกันสักพักจนเวลาล่วงเลยมาเกือบตีหนึ่งก็พากันเดินออกมาจากไนต์คลับ ผมหยิบกุญแจขึ้นมาปลดล็อกรถของตัวเอง แต่ทว่ากลับไม่มีเสียงสัญญาณขึ้นมาจนต้องขมวดคิ้ว
“ไอ้ครามมึงลืมล็อกรถอีกแล้วใช่มะ” ไอ้เดย์ถามขึ้นพลางชี้นิ้วไปยังรถของผม
“เออว่ะ กูลืม”
“ไอ้เวร! ลืมเหี้ยไรไม่ลืมนะมึง รถไม่ใช่คันละบาทสองบาท” ผมพยักหน้าให้พวกมันสองตัวที่ส่ายหน้าไปมากับความหลงลืมของผม มีอยู่อย่างที่ผมมักจะลืมเสมอคือเวลาไปไหนผมมักจะชอบลืมล็อกรถตัวเองเพราะความเคยชินจากการจอดรถที่คอนโดตัวเอง มันเลยติดมาเป็นนิสัยจนแก้ยังไงก็ไม่เคยหาย
ถอนหายใจก่อนจะหยิบบุหรี่เข้าปากและจุดสูบเดินตรงไปยังรถของตัวเอง เมื่อเข้าไปนั่งประจำที่เรียบร้อยแล้วก็ต้องตกใจกับข้างกายซึ่งมีร่างเล็กๆ นอนหลับไม่ได้สติอยู่
“เฮ้ย! ใครวะเนี่ย” ขมวดดิ้วเมื่อมองไปตามเรือนร่างขาวผ่องอยู่ในชุดเดรสเกาะอกสั้นโชว์เรียวขายาวและทรวงอกที่ดันล้นออกมาจนรับรู้เลยว่า ‘ผู้หญิงคนนี้รูปร่างดี’ เอวเป็นเอว อกเป็นอก ตัวเล็ก ผมยาวสีดำดัดลอนใหญ่ ใบหน้าก็เอนไปซบกับกระจกจนผมเอื้อมมือไปเขย่าไหล่เปลือยเปล่า
“เธอ ตื่น”
“...”
“เฮ้ นี่ไม่ใช่รถเธอ ตื่นสิวะ” เมื่อเขย่าแรงขึ้น ร่างเล็กก็ดูเหมือนมีปฏิกิริยา ปัดมือผมออกไปด้วยน้ำเสียงงัวเงียที่ฟังแล้วมันเซ็กซี่ลื่นหู
“อืม จะนอน...” เธอบ่นพึมพำ “ขับรถกลับไปที่หอเลยสิ ยี่หวา”
คงคิดว่ารถที่ตัวเองนอนหลับอยู่เป็นรถของเพื่อนสินะ ให้ตายเหอะ! โชคดีแค่ไหนที่มาเจอคนอย่างผมวะ ถ้าไปนอนหลับที่รถคนอื่นมีหวังป่านนี้โดนพาเข้าโรงแรมไปแล้วมั้ง ถึงแม้ว่าร่างกายของเธอจะมีผลกับตัวผม เออ ผมก็ผู้ชายเปล่าวะ เจ้าชู้และแบดบอย มีผู้หญิงไม่ได้สติมานอนบนรถ ไม่คิดเรื่องใต้สะดือก็ยังไงอยู่
แต่ผมจะไม่ทำอะไรถ้าหากคนนั้นไม่มีสติหรือไม่ยินยอม อย่างน้อยผมก็เป็นคนดีล่ะวะ (เหรอ?)
“เธอจะมานอนบนรถคันนี้ไม่ได้ นี่มันรถ...”
ยังไม่ทันได้พูดจบดี ใบหน้าที่ฟุบอยู่กับกระจกข้างก็เอียงองศามาทางผม และนั่นทำให้ความคิดทั้งหมดหายไป ใบหน้าสวยเรียวยาว ดวงตากลมโตกำลังหลับลง แพขนตายาวๆ บวกกับริมฝีปากแดงน่าจูบ จมูกโด่งขลับกับใบหน้าซึ่งถูกแต่งแต้มจนสวยงาม
มันจะบังเอิญเกินไปหรือเปล่าวะเนี่ย!
“ม่าน... ฟ้า”
คนที่ผมเอ่ยชื่อมาเธอคือน้องสาวตัวแสบของทิศเหนือ เด็กผู้หญิงที่ตามติดผม ตามตื้อผมและพยายาม... ที่จะหาทางใกล้ชิด ทั้งที่ผมพยายามหลีกเลี่ยงเธอมาตลอด แต่แอบมาหนีเที่ยวแบบนี้ ทิศเหนือไม่อยู่เข้าทางยัยเด็กแสบนี่เลยสินะ!
- Writer
