สายลมขับรถกลับมาที่คอนโดของตัวเองโดยไม่ได้พาเธอไปหาหมอตามที่บอกไว้ตอนแรก เขาจอดรถในที่จอดรถส่วนตัวก่อนจะอุ้มเธอเดินเข้าไปข้างในกดลิฟท์ไปยังชั้นบนสุดซึ่งเป็นห้องพักของเขา ขนมอดไม่ได้ที่จะถามเขาออกมาเพราะเขาพาเธอมาคอนโดไม่ใช่โรงพยาบาล
“คุณจะพาฉันไปไหนคะ ไหนว่าจะพาไปหาหมอ”
“......”
“คุณกำลังทำให้ฉันกลัวนะคะ”
“ไม่ต้องกลัว” สายลมพูดออกมาเสียงเรียบเพื่อปลอบใจคนในอ้อมแขนไม่ให้กลัวเขาเพราะเขาไม่ได้คิดจะทำอะไรเธอเลย
“แต่......”
“ชื่ออะไร” ยังไม่ทันที่ขนมจะได้พูดจบสายลมกลับถามคำถามออกมาก่อน
“เอ่อ ขนมค่ะ”
“พี่ลม”
“ค่ะ???” ขนมทำหน้างงสงสัยกับคำที่เขาพูดออกมาจนอีกฝ่ายต้องขยายความให้เธอเข้าใจมากขึ้น
“ชื่อพี่”
“อ๋อค่ะ”
“เรียกว่าพี่ลมเลิกเรียกว่าคุณแล้วก็เลิกแทนตัวเองว่าฉันได้แล้ว เข้าใจไหม”
“เอ่อ......”
“ทำตามที่บอก”
“ค่ะ” ขนมจำใจตกลงรับคำตามที่เขาบอกเพราะน้ำเสียงที่เขาพูดออกมานั้นเริ่มเข้
