สายลมที่พาขนมมายังห้องนอนของตัวเองเขาดึงมือเธอให้ไปหยุดที่เตียงขนาดใหญ่กลางห้องพร้อมกดไหล่เธอให้นั่งลงบนที่นอนก่อนจะพูดสิ่งที่เขาคิดออกมา
“พี่ไม่ทำอะไรหรอก แค่อยากนอนกอดเฉย ๆ”
“แน่นะคะ” ขนมที่ยังหวาดระแวงอยู่พูดออกมาเมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด
“พี่สัญญา”
“ห้ามทำอะไรขนมนะ” ขนมย้ำคำเพื่อให้แน่ใจอีกครั้ง
“พูดมาก นอนได้แล้ว” จบคำพูดของสายเขาก็ดึงตัวขนมให้นอนลงมาในอ้อมกอดของเขา แต่พอเขาได้กลิ่นตัวหอม ๆ กับร่างกายนุ่มนิ่มของขนมมันกลับทำให้เขาหลับไม่ลง ผิดกับอีกคนที่นอนหลับไปอย่างง่ายดาย แต่เพียงไม่นานเขาก็ผล็อยหลับตามเธอไปอีกคน
ขนมที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในตอนเช้าตามปกติแต่ที่ไม่ปกติคือเธอรู้สึกถึงอ้อมกอดของใครบางคนที่กอดรัดเธออยู่จนแทบขยับไม่ได้ ทำให้ต้องลืมตาขึ้นมามองก็พบหน้าของสายลมที่อยู่ใกล้แค่คืบจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของเขา
ขนมค่อย ๆ ยกแขนของสายลมออกและขยับตัวออกเพื่อจะลุกแต่ก็ต้องตกใจเพร
