Chapter 20: Troy
NGUMISI AKO SA narinig kong sinabi ni Troy. "Ngayon sigurado na ako, na mula pa noon, sa nakaraang mahigit tatlong daang taon, kilala mo na ako," sambit ko. "Nakakatawa lang, na hindi kita maalala na nakilala ko? Pero ikaw, sa tingin ko, naging malakaing bahagi ako ng buhay mo?" Sinadya kong tumawa.
Napansin ko ang pagkuyom ng mga palad niya, tanda na nagalit ko siya. Pero iyon talaga ang balak ko.
"Isa ka ba sa namatayaan ng alagang hayop na nabiktima ko noon? At narito ka upang gantihan ako?" sarkastikong dagdag ko pa at mas lumaki ang ngiti ko.
Huminga nang malalim si Troy at sumilay ang mala-demonyong ngiti sa mukha niya. Hindi pa rin nawawala ang ngiti sa labi ko at nakipagtitigan pa ako sa kanya.
Humakbang siya. Halos dalawang dipa na lam
