“Pasensya ka na,? Kagigising ko lang. Hindi ko namalayan na kaninang umaga ka pa pala nasa labas,” humihingi ng paumanhing sabi ni Clarita.
Kagagaling niya lang sa kusina upang ilagay ang mga bulaklak sa vase. Gusto pa sana siyang samahan ni Kian pero tinanggihan na niya ito. Hindi pa kasi siya nakakapaghilam-os at balak niya sa kusina na lang din gagawin iyon. Buti na lang at may toothbrush siyang hindi pa nagagamit at nakalagay iyon sa drawer sa may kusina pati na ang iba niyang mga supplies na hindi pa nabubuksan. Kaya nakapag-toothbrush din siya ng ngipin.
Inilagay ni Clarita ang vase sa gitna ng center table at umupo sa katapat na upuan ni Kian habang hinihintay niya ang sagot nito.
“It’s fine. And I’m sorry if I disturbed your sleep. I got worried. I thought something bad happe
