หมับ!
“งั้นฉันก็จะไม่ใจดีอีกต่อไป”
“คุณเคยใจดีด้วยงั้นเหรอ”
“ตอนแรกอะคิด ตอนนี้คงไม่จำเป็นสำหรับผู้หญิงอวดเก่งแบบเธอ”
พรึ่บ ตึง!!
“..อึก~” มือหยาบเลื่อนขึ้นไปบีบคอพร้อมกับจับตัวเธอเหวี่ยงใส่กำแพงห้องอย่างแรงจนเธอรู้สึกเจ็บที่หลัง
“กลัวเหรอ” เขาถามโดยที่มือก็ออกแรงบีบเรื่อย ๆ จากใบหน้าอมชมพูเปลี่ยนเป็นสีแดงน่ากลัว เขาไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยมือออกจากลำคอระหงแม้แต่น้อยกระทั่ง..
ก๊อก ก๊อก
“นายครับ”
“อะไร” แม้ปากจะตอบคนข้างยนอกแต่สายตากลับโฟกัสที่หญิงสาวที่เหมือนกำลังจะขาดใจอยู่รอมร่อ
“คุณแนนนี่มาครับ”
“กูไม่ว่าง” แนนนี่ที่ว่าคือผู้หญิงที่เขาเรียกให้มาหา ทว่ากลับมีเรื่องให้จัดการก่อน ไมเนอร์เลือกจะไม่สนใจผู้หญิงพวกนั้นเพราะตอนนี้เขามีอาหารชิ้นโปรดอยู่ตรงหน้า
“ครับ” ลูกน้องเดินออกไปหลังจากได้รับคำตอบ
“มาต่อที่เราเถอะ”
“คะ แค่ก!”
“หึหึ” เขายิ้มพอใจเมื่อปล่อยมือออกจากคอคนตัวเล็กจนร่า
