ก็แค่..เอา-2

1284 Words

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา “แกนะแก ถ้าเป็นแบบนี้อีกฉันจะทุบให้หลังหักเลยคอยดู” ใยไหมบ่นให้เพื่อนตัวดีที่หายไปโดยไม่บอกไม่กล่าว เธอก็เป็นห่วงแทบตายกลัวคนจะหลอกเพื่อนไปฆ่า ฝันดีเพิ่งติดต่อเธอกลับมาวันที่ไปเที่ยวทะเล แล้วนี่ก็เป็นวันแรกที่หญิงสาวกลับมาทำงานตามปกติ เลยต้องมานั่งฟังใยไหมบ่นอยู่แบบนี้กลางศูนย์อาหารในบริษัท “ขอโทษ” “ต่อไปนี้จะไม่พาไปเที่ยวอีกแล้วถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ ฉันก็เป็นห่วงแทบตาย” ถ้าแม่ฝันดีไม่บอกก่อนว่าเจอเพื่อนแล้วเธอจะไปแจ้งความจริง ๆ “ฉันก็กลับมาแล้วไง ไม่เป็นอะไรด้วยเห็นไหม” “ยังจะมีหน้ามายิ้มอีก” “อย่าบ่นเยอะสิตีนกาขึ้นเลยเห็นไหมนะ” ตอนนี้เป็นเวลาพักกลางวัน ทั้งสองไม่ได้ออกไปทานข้าวข้างนอกแต่ลงมานั่งทานที่ศูนย์อาหาร วันนี้รู้สึกว่าคนเยอะแปลก ๆ ทั้งที่ปกติคนชอบออกไปข้างนอกกันมากกว่าเพราะอาหารที่บริษัทรู้สึกว่าจะไม่ค่อยถูกปากเท่าไหร่ คนเลยไม่นิยมมาทานกัน แต่วันนี้เหมือนว่าทุกคนจะอยู่กันเยอะกว่าทุกวันซึ่งไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่แล้วทั้งสองก็ต้องเงียบแล้วหันมองไปยังเสียงเอะอะโวยวายที่กำลังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ “เขามุงดูอะไรกัน” ใยไหมหรี่ตามองกลุ่มสาว ๆ ที่ยืนชะเง้อเหมือนกำลังตื่นเต้นกับอะไรสักอย่าง ระหว่างที่เธอกำลังใจจดใจจ่ออยู่กับคนกลุ่มนั้น ประโยคจากพนักงานสองคนที่นั่งอยู่ด้านหลังก็ทำพวกเธอเงียบเพื่อรอฟัง “แกรู้ข่าวยังว่าหุ้นส่วนคนใหม่เข้าบริษัทวันนี้ เห็นว่าอายุเกือบท่า ๆ กับประธานเลยนะ หล่อมากด้วย” “เห็นว่าเป็นคนใกล้ตัวนี่แหละแต่ไม่สนิทกันมากเท่าไหร่” พนักงานยังคงนินทาเจ้านายต่อไปโดยไม่รู้เลยว่าคนที่พวกเธอพูดถึงกำลังเดินหน้านิ่งตรงมายังจุดที่พวกเธอนั่งกินข้าวอยู่ กระทั่ง.. ตึกตึก.. กึก! “....” เขาหยุดเดินแล้วปรายตามองไปที่พนักงานสองคนนั้นสีหน้านิ่งน่ากลัวจนพวกเธอพากันก้มหน้าหลบตา “ไงแสบ” แผ่นดินทักทายหญิงสาวที่เขาเพิ่งไปเป็นไกด์นำเที่ยวให้ ฝันดีส่งยิ้มให้ชายหนุ่มพร้อมกับยกมือไหว้ทักทาย “สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน ท่านประธาน” พร้อมกับหันไปทักทายประธานหนุ่มด้านหลัง ใยไหมเองก็ไม่ลืมที่จะทักทายสองหนุ่มไปเช่นเดียวกัน “ขอนั่งด้วยสิ” แผ่นดินขอนั่งร่วมโต๊ะด้วย วันนี้พวกเขาขี้เกียจออกไปข้างนอกเลยลงมาทานที่นี่แทน ไม่คิดว่าจะมาเจอพวกเธอเหมือนกัน บังเอิญจัง^^ “เอ่อ..” แม้จะรู้จักกันเป็นการส่วนตัว แต่อย่าลืมว่าที่นี่มันคือบริษัท และทุกคนก็กำลังมองมายังโต๊ะเธอด้วยความสนใจ “ขยับไป” ฟินิกซ์สั่งคนตัวเล็กขยับให้เขาได้นั่งด้วย “มะ..” ด้านแผ่นดินกำลังจะค้านคนหน้าตายที่แย่งที่นั่งเขาไปต่อหน้าต่อหน้าเป็นต้องเงียบแล้วพาตัวเองไปนั่งข้างใยไหมแทน “ขอนั่งด้วยสิ” “อะ..อ๋อ เชิญค่ะ” ใยไหมขยับเข้าไปด้านในเพื่อแบ่งพื้นที่ให้อีกคนได้นั่งด้วย การมาของทั้งสองเรียกความสนใจจากพนักงานทุกคนให้หันมามอง ใยไหมและฝันดีสบตากันอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก พวกเธอไม่รู้จะปฏิเสธยังไง อีกคนก็เป็นถึงประธานส่วนอีกคนก็เป็นเพื่อนท่านประธาน ลำบากใจแค่ไหนสุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี “คืนนี้อยู่ทำโอ” ฟินิกซ์บอกกับหญิงสาวข้างกาย เนื่องจากมีประชุมโปรเจกต์ใหม่ ซึ่งจะมีหุ้นส่วนที่ร่วมทำงานนี้มาด้วย และการที่เขาเลือกเอาฝันดีเข้าไปประชุมครั้งนี้ด้วยก็เพราะว่าเธอเก่งและฉลาด เขาจึงมั่นใจว่างานนี้คงเหมาะกับเธอที่สุด “ฝันเหรอคะ” คนตัวเล็กถามเพื่อความแน่ใจว่าเขาหมายถึงเธอหรือเปล่า “อืม” พยักหน้าตอบ “ละ แล้ว” “แค่เธอ” ยังไม่ทันจะได้พูดจบฟินิกซ์ก็แทรกขึ้น “เดี๋ยวฉันรอ” ใยไหมบอกกับเพื่อน เธอจะรอฝันดีจนกว่าจะทำงานเสร็จ ไม่อยากปล่อยเพื่อนกลับบ้านคนเดียว เพราะดูแล้วน่าจะดึก “มันดึก” “ไม่เป็นไรฉันรอได้” เธอตอบอย่างไม่ทุกข์ร้อน ระหว่างรอก็ซีรีส์ไปพลาง ๆ “ไม่ต้องรอหรอก..” “ไม่เป็นไรค่ะ” ใยไหมตวัดสายตาไปมองแผ่นดินที่กำลังจะเอ่ย เขาพยักหน้าเบา ๆ พร้อมกับยิ้มมุมปาก สมแล้วที่เป็นเพื่อนกันได้ ดื้อพอ ๆ กัน กระทั่งถึงเวลาเลิกงาน แต่ยังมีหนึ่งคนที่ไม่ได้เลิกกับคนอื่นเขา ฝันดีเตรียมตัวเข้าประชุมกับฟินิกซ์และแผ่นดิน แล้วเธอก็รู้มาว่าหุ้นส่วนที่จะร่วมประชุมด้วยอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเธอทั้งสองคนเลย ระหว่างนั้นเอง.. “พร้อมยัง” ฟินิกซ์เดินมาตามหญิงสาวถึงที่ “พร้อมค่ะ” จากนั้นเธอก็เดินตามประธานหนุ่มไปเงียบ ๆ กระทั่งถึงหน้าห้องประชุม แอดด “!!” คนตัวเล็กรู้สึกประหม่าขึ้นมาทันทีเมื่อก้าวเข้าไปภายในห้องประชุมที่มีผู้ชายนั่งรออยู่ข้างในถึงสามคน ทุกคนเป็นผู้ชายหมดโดยมีเธอเป็นผู้หญิงคนเดียว ฟินิกซ์ว่าน่ากลัวแล้วพอเจออีกสองคนเธอถึงกลับไม่กล้าขยับเท้า “เข้ามาสิ” แผ่นดินเรียกหญิงสาวให้เข้าไป ใบหน้าของเขาประดับด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ผิดกลับสามคนที่นิ่งจนน่ากลัว “เอ่อ..ค่ะ” “เดี๋ยวพี่แนะนำให้รู้จัก” ตอนนี้มันนอกเหนือเวลางานแล้วเขาจึงกลับมาแทนตัวเองว่าพี่กับหญิงสาว “ค่ะ” “คนที่นั่งกดมือถืออยู่ชื่อฟลินต์” “...” ฟลินต์ละสายตาจากหน้าจอมือถือขึ้นมาสบตากับหญิงสาวเล็กน้อยก่อนจะกลับไปคุยกับคนในแชตต่อ “ส่วนคนที่นั่งสูบบุหรี่ชื่อเพลิงกัลป์” ต่อให้ในห้องจะมีผู้หญิงอยู่ด้วยเขาก็ไม่แคร์ “....” เจ้าของชื่อไล่สายตามองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้าพลางกระตุกยิ้มน่ากลัว “สะ สวัสดีค่ะ” ฝันดีทักทายทั้งสองไป แต่สิ่งที่ได้รับกลับมามีเพียงความเงียบเท่านั้น มันทำให้เธอเริ่มเป็นกังวลแล้วว่าตัวเองจะรอดใช่ไหมกับงานนี้ “มาเริ่มประชุมกันเถอะ” จากนั้นการประชุมก็เริ่มขึ้น ก่อนเข้าประชุมฟินิกซ์ได้บอกรายละเอียดฝันดีไว้หมดแล้ว นั่นเลยไม่ใช่ปัญหาสำหรับเธอ หญิงสาวจดทุกอย่างที่ฟินิกซ์พูดขณะประชุมไว้หมด ตอนแรกเธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงเลือกเอาเธอมาทำงานนี้ทั้งที่เขาก็มีเลขาส่วนตัว พอถามก็ไม่ได้คำตอบเธอจึงเลือกจะไม่ถามต่อแล้วทำตามคำสั่งเขาก็พอ การประชุมยังคงดำเนินไปเรื่อย ๆ กระทั่งเสร็จสิ้น ทุกคนออกจากห้องแล้วแยกย้ายกันกลับในเวลาตีสองกว่า ๆ พรุ่งนี้เป็นวันหยุดของฝันดี วันหยุดที่มันสำคัญกับเธอมาก ๆ เธอเดินกลับไปที่โต๊ะตัวเองก็เห็นว่าใยไหมนั่งหลับอยู่ “แก” มือเล็กเลื่อนไปปลุกเพื่อนให้ตื่น “ฝันดีเหรอ~” “ใช่ กลับกันเถอะ” แล้วทั้งสองก็พากันเก็บของกลับบ้านไปพักผ่อน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more