Chapter 6 ตกลงเราเป็นอะไรกัน (4)
รุ้งลาวัลย์ชะงักฝีเท้าเมื่อเห็นว่าภัทรนนท์ไม่ได้อยู่คนเดียวอย่างที่เข้าใจ จากที่ถามแม่บ้านจึงเดินมาหาเพื่อให้เขาพาไปหาพันเลิศบอสใหญ่ของตน หล่อนมีข้ออ้างมาที่นี่เมื่อได้รู้ว่านายไม่สบายจึงใช้การมาเยี่ยมเพื่อบังหน้า ไม่คิดว่าจะได้มาเจออะไรที่มันทิ่มแทงใจจนความโกรธและเสียใจเข้าครอบงำ
หล่อนยืนตั้งสติไม่บุ่มบ่ามโวยวายจนเสียเรื่อง...ตัดสินใจเดินย้อนกลับไปถามแม่บ้านถึงเรื่องที่แสนคาใจ เขาไม่ได้ไปทำงานเช่นเดียวกับสุดที่รักที่หายไป และนั่นทำให้ร้อนใจจนทำในเรื่องน่าอายด้วยการวิ่งตามผู้ชาย คนที่ไม่เคยบอกสักคำว่าจะคบหล่อนในฐานะคนรักคนรู้ใจที่เปิดเผยต่อสังคม
"คุณภามพามาค้างเมื่อคืนนี้ค่ะ"
'เขา...เขาพาผู้หญิงเข้าบ้านยังงั้นเหรอ’
คำตอบทำเอาคนฟังเสียวแปลบที่อกด้านซ้ายขึ้นมาโดยพลัน หล่อนยืนนิ่งตัวสั่นใจสั่นเพราะกำลังช็อกจากคำบอกเล่า คิดจินตนาการไปไกล พามาค้างแล้วจะเหลื
