Chapter 10
ลืมมันไปเถอะนะที่รัก (3)
เสียงกริ่งดังเตือนบอกว่ามีคนกดที่หน้าบ้าน สุดที่รักค่อยๆ ยันกายลุกนั่งเพื่อออกไปดู อาการไข้ตัวรุมๆ พอบรรเทาลงไปหลังจากได้ทานยา คิดว่านอนพักผ่อนให้เพียงพอไข้ที่เป็นอยู่คงจะหายไป
หญิงสาวเดินออกมาดูที่หน้ารั้วบ้านเพราะกลัวจะเป็นแขกของบิดาหรือไม่ก็มารดา...นึกแปลกใจว่าคนกดไปยืนหลบอยู่ตรงไหนเพราะไม่เห็นมีใครยืนรอ หล่อนพาร่างลอดผ่านประตูเล็กออกไปด้านนอก เพียงสายตาสบกับคนที่ยืนกอดอกพิงกำแพงรั้วมองมาพร้อมรอยยิ้มซ่อนเล่ห์ ใจก็หล่นหายลงไปกองอยู่ที่ตาตุ่มทันที
'พี่ภาม! ยะ แย่แน่เรา ตามมาถึงนี่มีแผนชั่วร้ายแน่ๆ ยิ้มแปลกๆ ไม่น่าไว้ใจ’
เขาทำให้ไข้ขึ้นยังไม่ทันจะหาย ไม่วายตามมาก่อกวนกันถึงบ้าน เห็นทีคราวนี้คงถึงขั้นช็อกตายเป็นแน่แท้ คิดพลางรีบหันหลังหนีเมื่อข้างในกำลังร้อนวูบวาบไหวหวาม เพียงแค่เห็นหน้าของเขาและรอยยิ้มกรุ้มกริ่มแววตาซ่อนเล่ห์ อาการไข้ที่กำลังจะค่อยย
