Chapter 10
ลืมมันไปเถอะนะที่รัก (1)
อากาศยามเช้าตรู่ที่บ้านเลิศอมรกุลในวันนี้ดูจะคึกคักเป็นพิเศษ โต๊ะอาหารมีแขกที่นานๆ ทีจะได้มานั่งทานมื้อเช้าด้วยกัน...จากการที่เมื่อวานหลังเลิกงาน ภัทรนนท์ชวนเพื่อนๆ มาดื่มต่อที่บ้าน เรื่องเล่ามากมายถูกแลกเปลี่ยนกันอย่างสนุกสนานจนเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เหตุเพราะพีรพลและภัทรนันท์เพิ่งกลับมาจาก มัณฑะเลย์ไม่ได้เจอกันนาน การที่ทุกคนเมาและอีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเช้า ภัทรนนท์จึงให้เพื่อนค้างที่บ้านเพราะเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยจากการต้องขับรถกลับไปนอนบ้านใครบ้านมัน
ภัทรนนท์เดินลงมาร่วมโต๊ะเป็นคนสุดท้าย...สายตาแปลกๆ ของทุกคนที่มองมาทำให้รู้สึกไม่ไว้วางใจ รู้ดีว่าถ้าเพื่อนๆ ได้คุยกับมารดาของเขาเมื่อไหร่ เป็นต้องถูกเผาจนเกรียมไหม้ไม่เหลือสภาพกันเลยทีเดียว
"เชิญจ้ะ พ่อนักรักนักร้อง"
ทำไมมารดามองมาด้วยสายตาแปลกๆ พร้อมยิ้มกริ่ม...คิดพลางนั่งลงข้างๆ พีรพล การที่เขาม
