---
MATURE SCENES AHEAD
-XAVIER-
"Take minutes, lahat ng bago sa pandinig mo. Just take minutes of all the correspondence. Ipapaliwanag ko na lang sa'yo isa-isa pagbalik natin sa opisina." I told Ash.
Hindi siya nagsalita. Lampasan lamang ang tingin niya habang katabi ko siyang nakaupo rito sa PRY head office. We are conducting our meeting with the other honorary corporate member.
I am aware kung bakit hanggang ngayon parang wala pa rin siya sa sarili niya. I'm fully aware of it. Wala na naman akong ibang magawa kundi mapailing na lang.
Actually I'm still going very, very easy on him. Nagsisimula pa lang ako. Wala pa nga ako masyadong ginagawa eh. But to think that he feels really awkward towards me, from the very time before his interview until now, alam ko na na magiging masaya siyang kasama.
Ngayon pa lang alam ko na sa sarili kong iba siya.
"I just wanna tell you that if you really want something new, or rather a change, I think it's better to treat me differently from your ex-secretaries. Kasi una po sa lahat, iba po ako sa kanila."
Tama siya, iba siya sa kanila. Iba siya sa mga naging sekretarya ko. Pero mali siya sa part na tinatrato ko siyang kagaya nang mga naging sekretarya ko.
I have a dark kind of kindness. Mabait ako sa mga naging sekretarya ko noon pero kung tutuusin naging mas mabait pa ako ngayon kay Ash. Noon, alam kong wala talagang makakapigil sa akin. Mataas ang pride ko at hindi ako magpapatalo.
Ako palagi ang masusunod.
But, I think the thing that became the main reason why they fell for me is that, I am a very appreciative person. Maliliit na bagay sobrang naaappreciate ko. Madali lang akong kausap at ka-deal. Mapagbigay akong tao.
Kaya dumating sa puntong napakarami ko nang rules na na-break.
Wait.
What if I plan on having a s*x with him?
How different will that be?
Oras na malaman kong virgin pa siya, hindi talaga ako magdadalawang isip. But for now, I will go easy on him first. I don't want to overwhelm him that much.
Gusto kong unti-unting maipakilala sa kanya ang tunay kong pagkatao.
Maya-maya pa ay dumating ang isang lalaki, kasama rin ang kanyang sekretarya. Napadako ang tingin niya sa akin, and the moment our gazes met, I gave him a small smirk.
Umupo siya sa mismong harapan namin ni Ash, katabi ang kanyang sekretaryang naikama ko na.
He's Yoshiro Amano, the leader of TrueVenture Technology. The man who's been jealous of me from the very time that I became the Skyloft's chief executive. Hindi ko alam kung anong klaseng hangin ang umiihip sa ulo niya at ang lakas ng trip niyang makipagkompetensiya sa akin. He's not even that capable dahil kung tutuusin, puro connections lang naman siya.
Sa totoo lang, proud pa nga siyang nakuha niya ang isa sa mga pinakamagaling kong naging secretary. Si Sharlott, ang babaeng katabi niya ngayon.
Well I won't deny na magaling talaga siya. She's a fast learner, very productive and responsible. At the same time, magaling din siyang humithit. Ako lang talaga 'tong nagbulag-bulagan.
Ibinigay ko halos lahat ng gusto niya dahil nga mapagbigay akong tao. Nakikita ko kasi ang kapabilidad niya bilang sekretarya ko. Hanggang sa dumating nga sa puntong inaabuso na niya ako.
And that's why I fired her. And guess what, she still demanded s*x despite of my despise towards her.
But now that I have Ash, he already has my full trust. Nakikita ko rin naman ang potensyal niyang maging isang proficient and competent secretary. He's just awkward (which I actually like about him) pero alam kong mabilis lang din siyang matututo. He even already memorized my schedule for this week. Ilang oras pa lang ang nakakalipas.
I'm proud of him. Kaya lang, alam kong darating ang oras na kakailanganin ko pa ring maghanap ng panibagong sekretarya. Dahil sinabi ko sa kanya na kapag naging maayos ang trabaho niya sa akin, ililipat ko siya sa field na gusto niya.
Which I regret saying.
"Just got a new secretary? Nice men," biglang salita ni Yoshiro habang mapang-asar na nakatingin sa akin. Ramdam ko ang sarkastiko sa tono ng pananalita niya.
Napansin ko namang napatungo ang katabi kong si Ash.
"Anyway, Sharlott's been doing great with me. I'm actually confused why you fired her. She's wise." Dagdag pa niya.
I just sigh. Sanay na naman ako sa mga walang kalaman-laman niyang pananalita. Akala niya siguro nadadala niya ako sa mga paganyan niya. Hindi pa niya siguro alam ang tunay na baho ng kanyang sekretarya.
"Ok, great." Sabi ko na lang.
"May you introduce your newly hired secretary? Mukhang inosente oh. May alam ba 'yan?" Yoshiro teasingly asked.
Kaagad namang nagpantig ang tenga ko, that's why I gazed at him.
"The only thing that I think you need to know about him is that, he's honest and true. For me, that's the real definition of intelligence. Walang silbi ang talino ng isang tao kung peke naman ito." I just said.
I took a glance at Ash, at hanggang ngayon ay nakatungo pa rin siya.
"He may be shy for now but I think he's the real one that I need. He's my meaning of the term unique." Sabi ko pa.
Saglit akong napatingin kay Shalott. She just smiled sarcastically. Alam kong nasunog siya sa mga sinabi ko.
I gazed back at Ash, then I pat his hair.
"He's enough. I'm contented." Sabi ko.
Lalo namang napatungo si Ash. Kanina ko pa gustong pisilin ang pisngi niya.
I just smiled, then I looked at Yoshiro. I trailed off when I saw him containing his laugh. And then he sigh.
"Don't tell me may fetish ka na rin sa mga kagaya niyan. Ang huling Xavier na kilala ko, sa babae lang nalilibugan." Sabi nya.
I raised my eyebrows.
"Kagaya ng? Nino? Just say it. No periphrasis. It's not an insult." I said.
Hindi siya nakapagsalita.
I gave him a small smile. "And you can't just tell me with whom I may feel s****l desire, Yoshiro. Kung ayaw mong ikaw mismo pachupain ko." Sabi ko at kita ko ang biglaang pagbabago ng aura sa mga mata niya.
Magsasalita pa sana siya nang muli ko siyang inunahan sa pagsasalita.
"And also I saw you earlier with one of my employees. Kitang-kita ko kung paano kayo mag-sibasiban ng labi. If only I could do that to my Ash as well..." Sabi ko at bahagya akong napatingin kay Ash. He's blushing.
I just smiled in my mind.
Saglit din akong napatingin kay Sharlott. It's obvious that pain is written in her face.
Sabi ko na nga ba, eh.
Magsasalita pa sana si Yoshiro nang biglang magsidatingan ang iba pang mga myembro. I just gave him a smirk.
Hanggang sa nag-simula na rin ang meeting.
And during meeting, kitang-kita kong tutok na tutok si Ash sa kanyang ginagawa. Sinunod niya talaga ang bilin ko kanina. He's noting a lot of informations to the point na mag-overload na sa isang page nung notebook ang mga sinusulat niya.
Napangiti na lang ako.
Compared to Sharlott, she's not that active in taking notes at talagang mga importanteng impormasyon lamang ang isinusulat niya. Which is ganoon naman talaga dapat, but I can't blame Ash. He's new to this job and he already admitted how clueless he is in this field.
I'm more than willing to be his preceptor.
Habang nagsusulat siya, I gently placed my right hand on his left thigh. Pinagapang ko ito papunta sa kanyang bewang, until I could reach his groin area. I caressed it in a moving manner.
Tila nagulat naman siya sa ginawa ko at biglaan siyang napatingin sa akin.
"B-boss," he whispered.
I just smiled, at ibinalik ko na lamang ang tingin ko sa nagsasalita sa unahan habang patuloy ko pa ring hinihimas ang kanyang harapan.
Hindi naman siya makaangal dahil alam kong ayaw niyang mag-cause ng commotion.
Habang hinihimas ko ang kanyang harapan ay halos mapatawa ako nang maramdaman ko ang unti-unti nitong pagbukol. Positive, he's turning on.
"Getting a boner?" I whispered.
Napatungo lang siya. He's blushing hard. Halos hindi na rin siya makapag-focus sa pagt-take down notes but he's trying hard. His writing hand is slightly trembling.
After almost an hour and a half ay natapos na rin ang meeting. Si Yoshiro ang may pinakamaraming sinabi. Pabida eh. Hindi ako masyadong nagsalita. Hinayaan ko na lang siyang magpabibo.
"You should have done that to me as well," bulong ko kay Ash.
Hindi siya nakapagsalita. Namumula pa rin hanggang ngayon ang kanyang tenga at gustong-gusto ko nang pisilin ang pisngi niya dahil sa itsura niya.
God. How can he be this cute?
Maya-maya ay biglang nag-ring ang aking telepono. Tiningnan ko kung sino ang tumatawag. It's Luke, my personal agent.
"Wait for me here, I'll just answer this urgent call." Sabi ko kay Ash. He just nodded.
I took a several steps away from him at pumunta muna ako sa wala masyadong tao upang walang makarinig sa akin.
"Luke. How was it?" I asked him.
"One thing is certain, boss." Sabi niya, then he paused for a moment. "May isa pang miyembro." He said.
"Wait. Do you mean...?" I asked.
"May naiwan, boss. Wala pa kaming detalye about that person but the further investigation seemed to be supporting my conclusion about the incident," he paused, "and that's as of now. I will call again for further update," Sabi naman niya.
"Efcharistó." Sabi ko at pinutol ko na ang tawag.
May naiwan. That person might be curious and dying to find out the truth now. I must be cautious.
~*~
-ASH-
"Are you free on sunday?" Tanong ni boss sa akin habang hindi pa rin ako makatingin ng diretso sa mga mata niya.
Ngayon ay kasalukuyan kaming nasa loob ng elevator at pabalik na ng kanyang opisina. At oo, narito na naman ako't kinakabahan sa kung ano na namang maaaring mangyari.
"O-opo boss," sabi ko at napatungo ako.
"Good. We have somewhere to go. I'll fetch you on that day." Sabi niya.
I suddenly looked at him. "P-po? Saan po?" I asked.
He just tapped my hair, "Basta. So," he paused, then pumasok na siya sa loob ng opisina niya.
"Not unless you wanna touch my crotch, go back to your work now." Sabi niya.
Ngumiti siya, at tuluyan na nga siyang pumasok sa kanyang opisina. Naiwan naman akong nakatulala rito.
Napapikit ako, then I sigh.
Tangina. Hanggang kailan ba ako makakaramdam ng ganito? 'Yung ang awkward awkward, 'yung pakiramdam na palagi kang kakabahan, 'yung pakiramdam na anytime parang may something na mangyayari kasi inaatake ka ng anxiety. Ewan ko kung nag-iinarte pa ba ako sa ngayon kasi kung tutuusin wala pa naman talagang nangyayaring masama sa akin.
Bakit ba kasi ang unpredictable niya? Bakit hindi ko siya mabasa? Hindi ako basta-basta makapag-adjust.
Saglit akong napapikit, then I told to myself.
Nandito ka na, Ash. Tapusin mo na ang nasimulan mo. After all, matatapos din naman talaga ito. Makakapagtrabaho rin ako sa field na gusto ko. Kaya ko 'to.
I just heaved a sigh at bumalik na ako sa aking cubicle. Sinubukan kong libangin ang sarili ko sa pamamagitan ng pagbabasa, pagno-note at pagkakabisa ng terms and conditions na supposedly eh nung isang araw ko pa dapat nabasa.
Tama. Ganito naman talaga dapat ang iniintindi ko bilang isang secretary at hindi ang gwapong pagmumukha ni boss pati ang kanyang pervert moves.
Habang busy ako sa pagbabasa ay bigla namang nagvibrate ang aking phone.
Kinuha ko ito at tiningnan kung sino ang tumatawag. My eyes widened when I saw the name.
Si boss Xavier. He's calling me on messenger video chat.
Eto na naman, ano na naman'to?
At dahil sekretarya niya ako at boss ko siya, sinagot ko ang tawag niya kahit na medyo nagdududa ako sa dahilan ng pagtawag niya. Kakatapos lang namin mag-usap kanina, tapos ngayon tatawagan nya ako sa video chat. Pwede namang sa landline na lang.
Pagkasagot ko ng tawag ay bumungad sa akin ang gwapong pagmumukha ni Mr. Xavier. Nakasuot siya ng eyeglasses.
"Inform me when someone wants to come here in my office." Sabi niya.
Then after that, his camera angle suddenly changed. Base sa nakikita ko, ibinaba niya ito at ilalim ng kanyang table until I could see his lap and thighs. Nakaupo siya sa kanyang swivel chair at kalahati lang ng katawan niya ang nakikita ko.
Biglang bumilis ang t***k ng puso ko.
He started stripping off his long sleeves until his abs peeked out.
Those were well-built.
He then caressed his crotch, until it bulges.
At ako naman, ito tamang nood lang. Sinubukan kong tumingin sa paligid ngunit walang tao. Naco-conscious kasi ako. Baka mamaya may nakasilip na pala sa akin dito.
After caressing his groin area, he then started unzipping his pants. And without further ado, he showed up his lengthy tarse.
Na ngayon ko lang nakita.
It was huge, clean and I couldn't even try to figure out it's length in inches.
Slowly and gently, he started stroking his d**k in a teasing way. He even teased me by putting his index finger to the glans of his d**k, boasting his pre-c*m.
Nang bigla akong nakarinig ng kaluskos sa paligid. Agad akong napaangat ng tingin sa labas ng aking cubicle ngunit wala naman akong nakita. Ang bilis bilis pa rin ng t***k ng puso ko.
Ano ba 'yan. Feeling ko nagco-commit ako ng napakalaking kasalanan ngayon. Am I?
At bigla ko ring naisip ang work ko. s**t, hindi dapat ganito ang iniintindi ko.
You need to go back to your work, Ash!
Work, Ash! Work!
"Rule breaker," rinig kong biglang salita ni boss mula sa kabilang linya. Naka-earphone kasi ako kaya rinig ko ang sinabi nya.
Nagtaka naman ako at napabalik ang atensyon ko sa screen ng aking phone.
But suddenly, he dropped the call.
Ok. Anong nangyari?
Sandali akong napaisip sa kung anong nangyari. The last words he said was rule breaker.
Anong ibig niyang sabihin?
Napailing na lang ako at bumalik na ako sa aking huwisyo.
Itatabi ko na sana ang aking phone at pabalik na sana ako sa aking trabaho nang muling nagvibrate ang aking telepono.
Kanina VC. Ngayon, tawag naman mismo.
With my hands slightly trembling, I confusedly answered my boss' call.
"H-hello boss," utal kong bati sa kanya.
Napatingin ako sa glass wall na namamagitan sa loob at labas ng opisina ni boss. The glass blinds are tilted on kaya naman kitang-kita ko siyang sitting pretty sa kanyang swivel chair. Medyo nakalimutan kong nasa harapan ko nga lang pala ang opisina niya at tanging glass with glass blinds lamang ang namamagitan sa lugar naming dalawa.
"You just broke the rule of the real boss," nakatitig niyang sabi sa akin.
Bigla akong kinabahan.
"P-po?"
Mas lalo pa niyang inilapit ang kanyang bibig sa telepono.
"...you know what I mean."
---