NANG makita ang pamilyar na kotse ni Curse na patungo sa gawi ko ay mabilis akong tumayo ng tuwid, naghahanda para sa pagdating niya.
Nakatingin lang ako sa kotse niya nang pumarada na ito sa mismong harapan ko, sa gilid ng bahay. Nang malaman ko kasing papunta na siya ay napagpasyahan kong hintayin siya rito sa labas ng bahay para sa salubungin.
"Curse," banggit ko sa pangalan niya nang bumaba na siya mula sa kotse niya.
Nang magtama ang mga mata namin ay mapaglaro siyang ngumiti. "Hey, babe. Hindi ka ba makapaghintay na makita ako kaya hinintay mo pa ako rito sa labas ng bahay nyo?"
Nananatiling seryoso ang mukha ko sa kabila ng ginawa niyang biro.
"Pasensiya na talaga. Wala kasi akong kawala sa kanila kaya hindi ko matanggihan si Trisha," paliwanag ko muli kahit na sa totoo lang ay
