“ทำไม...เก่งก็ด่าพี่อีกสิ” เฮ่อ ลำธารอยากจะร้องไห้ เขาเป็นพี่ชายเธอมาโดยตลอดเคยสักครั้งเหรอที่จะทำไม่ดีกับเธอ อื้ม เขาขยับช้าๆ เสียดสีท่อนขนาดใหญ่ในตัวเธอครั้งหนึ่ง
“ไปให้พ้นนะ!” แต่เมื่อจะออกแรงผลักเธอก็ต้องชะงักค้างมือไว้เมื่อเห็นผ้าปิดบาดแผล
“ทำ ไม่ ลงแล้วเหรอ”
“คนสารเลว!” นอกจากจะด่าเธอก็ไม่กล้าทำอะไรเขา
“เอาแต่จะด่า ไม่คิดจะขอโทษบ้างเหรอ” พูดจบประโยคเขาก็ขยับเสียดสีร่องสาวรอบหนึ่ง สองแขนพยุงร่างกายตนเองคร่อมร่างเธอไว้พร้อมจ้องเข้าไปในดวงตาเธอบังคับให้เธอจ้องแต่เขา
“ไม่ขอโทษ!...อื้ม” เธอพูดจบ เขาก็ขยับทิ่มแทงเธอรอบหนึ่ง อีกแล้ว
“ขอโทษพี่เดี๋ยวนี้!” เสียงเขาราบเรียบ พอเขาพูดจบก็ขยับสะโพกอีกแล้ว
“นี่พี่ทำอะไร”
“ลำธารไม่รู้เหรอ” คราวนี้เขาขยับเข้าออกสองรอบ เฮ่อเฮ่อ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ตอนนี้เธอรู้สึกหงุดหงิดอย่างประหลาด ลำธารส่ายหน้า “แล้วท่าแบบนี้ของพี่...” เขาพูดและขยับส
