บทนำ

1307 Words
สวัสดีครับ ผม กฤตพจน์ เจริญเกียรติ ชื่อเล่น พจน์ อายุ 25 ปี เป็นน้องชายของพี่ภัทร ลูกมีพ่อมีแม่ครับ ผมเป็นคนพูดน้อย นิสัย เป็นคนนิ่งๆ กวนๆ ชอบความสงบ เรื่องหล่อไม่ต้องพูดนะครับ เพราะไม่เป็นรองพี่ภัทรแน่นอน ปัจุบันผมมาอยู่ที่ไร่จังหวัดเชียงใหม่ อากาศดีมากๆเลยครับ ผมชอบสุดๆ ไม่ได้กลับกรุงเทพเลยตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ ผมมาอยู่ได้ สามปีแล้วครับ ที่ก็มีไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ครับ พันกว่าไร่เอง เป็นไร่ที่ใหญ่ที่สุด ของคุณแม่ผมเอง "ชื่อไร่พร้อมรัก" เพราะอะไรผมถึงมาอยู่ไร่ เพราะว่าผมเบื่อความวุ่นวายเมืองกรุงแหละครับ ป่าวหรอก บอกความจริงก็ได้ ที่จริงผมอกหักครับ คนที่ผมกำลังจะขอเป็นแฟน ไปมีคนอื่น เหอะๆ ปัญหาโลกแตกแหละผมว่า "เพราะผู้หญิงส่วนมาก" ชอบผู้ชายหล่อรวยและเลว คนดีๆอย่างผมจึงโดดเดี่ยวแบบนี้ไงครับเฮ่อ รู้อย่างนี้ไม่เป็นหรอกคนดี แต่พ่อกับแม่ของผมสอนมาดี ผมเลยไม่ใช่คนเลว ผมมาอยู่ที่นี่ก็ทำตัวกลมกลืนกับคนงานไปเลยล่ะครับ "ผมทำงานทุกวัน แต่งตัวแบบคนงาน ผมให้คนงานที่นี่เรียก ผมว่าลูกพี่ มันจะได้ดูสนิทใจครับ" ถามว่าที่ไร่ของผมปลูกอะไรบ้าง ปลูกทุกอย่างที่ปลูกได้ครับ ปลูกแบบผสมก็จะได้ผลผลิตทั้งปีตามฤดูกาล ไม่ว่าจะเป็น ผัก ผลไม้ มีโรงงานทำพวกผลไม้กระป๋อง ผลไม้อบแห้ง โรงผลิตไวน์ เรียกว่าไร่ของผมครบวงจรเลยล่ะ อ้อมีคาเฟ่ด้วยนะครับ ไว้รับแขก คนงานที่นี่ไม่มีอดครับ มีแต่รายได้ที่เพิ่มขึ้น เอาเป็นว่าตอนนี้ผมเป็นคนสวน เต็มตัวแล้วนะครับ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อไอยวริญ จันวราสกุล ชื่อเล่น พิ้งกี้ อายุ 23 ปี คุณพ่อกับคุณแม่ มีกิจการโรงแรม มีกว่าร้อยแห่งทั่วประเทศ นิสัยของฉัน คือคุณหนูเลยค่ะ หยิ่งๆ เอาแต่ใจไม่ยอมคน ชอบปะทะ งานบ้านก็ไม่ค่อยชอบทำ ทำเป็นแหละ แต่ชอบใช้แม่บ้านมากกว่า กับข้าวนี่ทำไม่เป็นเลยค่ะ ถามว่าอยู่เมืองนอกทำไมทำไม่เป็น คือฉันมีเพื่อนดี ไงคะเพื่อนทำให้ทุกอย่าง ฉันจบแฟชั่นดีไซน์เนอร์จากมหาลัยชื่อดังที่กรุงปารีสของฝรั่งเศส ที่จริงพ่อกับแม่ให้เรียนบริหาร แต่ฉันไม่ชอบงานบริหาร ฉันว่ามันยากไปสำหรับฉัน ฉันชอบ โลกกว้าง เจอคนเยอะๆ ชอบงานอิสระ เหมือนสิ่งที่ฉันเรียนมาแหละ ฉันชอบแฟชั่น ฉันไม่ชอบทำตามที่ใครตีกรอบไว้ ฉันรักสนุก แต่ไม่ได้หมายถึงทำตัวไม่ดีนะ หมายถึงชอบไปสถานที่ที่สนุก เช่นสวนสนุก ชอบทำชีวิตของตัวเองให้มีสีสันอยู่เสมอ แต่ชีวิตที่แสนจะ สดใสของฉันนั้น ไกล้จะหมดลงเต็มทีแล้วล่ะค่ะ เมื่อคุณพ่อกับคุณแม่ โทรมาบอกว่าให้มาทำงานที่ไร่ค่ะทุกคนนน ที่ไร่ในประเทศไทย ทางภาคเหนือ คือเชียงใหม่นั่นเอง ฉันต้องไปเป็นผู้จัดการไร่ คนใหม่ โอ้มายกอด แล้วดูแดด ประเทศไทย โอ้ยแค่ได้ยินว่าไร่ ผิวเสียรอเลยค่าา สวัสดีค่ะ ฉันลูกปัด อายุ 23 ปี จำฉันได้ไหมคะตอนที่พ่อฉันจะไปเซ็นสัญญา กับคุณกวีที่ร้านอาหาร แต่พ่อของฉัน ไม่ได้งาน เพราะฉันไปหาเรื่องว่าที่ลูกสะใภ้เขา จึงทำให้เขาโมโห พ่อ ฉันชื่อชาติชาย ตั้งแต่วันนั้นพ่อก็ส่งฉันมาอยู่กับแม่ ที่เชียงใหม่ เพราะไม่อยากเห็นหน้าฉัน "ด่าฉันสารพัด" พ่อกับแม่ของฉันเลิกกัน เพราะแม่ติดการพนัน บ้านแม่อยู่ที่เชียงใหม่ มีที่ดินอยู่ร้อยกว่าไร่ แต่ตอนนี้ติดจำนองอยู่ เพราะหนี้การพนันนั่นแหละค่ะ แล้วฉันสืบรู้มาว่าคุณกวีมีลูกชาย สองคน อีกคนชื่อพจน์ ยังไม่มีใครเขาอยู่ที่นี่เหมือนกัน บ้านเขามีไร่มากมาย ใหญ่ที่สุดในจังหวัดเชียงใหม่ ฉันจึงจะมาจับเขาเอ้ยจีบเขา แม่ฉันก็เห็นดีเห็นงามแหละเพราะว่าเขารวย ส่วนความหล่อไม่แพ้กันเลย ดิตที่เขา เย็นชาใส่ฉันนี่แหละ ใช่ค่ะฉันตามตื๊อเขามาสามปี แต่ก็ไม่มีวี่แววที่เขาจะสนใจฉันเลย แต่ฉันไม่ยอมแพ้หรอก เพราะแม่ฉันกำลังจะโดนยึดที่ดิน ในอีกไม่กี่เดือนนี้แล้ว เพราะไม่มีเงินส่งธนาคาร พ่อฉันหรอ ไม่ช่วยหรอกค่ะ เพราะเขาเลิกกันแล้ว เอาเป็นว่ามาตามดูแล้วกันว่าฉันจะตามจับเขายังไงต่อ ฉันไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก ฉันต้องเป็นคุณนายแห่งไร่พร้อมรัก เท่านั้น หึหึ สวัสดี ฉันชื่อโรส เป็นแฟนเก่าของพจน์ เราคบกัน ตอนเรียนมหาลัยปี 2 ฉันไปจีบเขาเองแหละตามตื๊ออยู่ตั้งนาน เพราะเพื่อนยุ แล้วบอกว่าคนนี้รวย แต่คบไปนานๆ ก็ไม่เห็นจะรวยเลย ขับแต่มอเตอร์ไซค์ ฉันอยากได้อะไรก็ไม่เคยซื้อให้ แต่เวลาพาฉันไปไหน ไปกินข้าวดูหนัง ฟังเพลง เขาก็จ่ายให้หมดนะ ฉันเคยถามเขาว่า ว่าเขารวยหรือเปล่าเขาไม่ตอบ แต่บอกว่า เขาเลี้ยงฉันได้สบาย เขาเป็นคนติดดิน ไม่ชอบความหรูหรา ฉันก็ยังทนคบมาเรื่อยๆ จนกระทั่งฉันเจอคนใหม่ ฉันบอกเลิกเขาเอง แต่หล่อน้อยกว่าเขาหน่อย แต่เขารวยไง แถมลีลาเด็ดดวงมากเว่อร์ อันที่จริงพจน์ ก็ลีลาดีนะ ทั้งใหญ่ทั้งยาว แต่จนฉันก็ขอเท เพราะฉันรักความสบาย บ้านฉันเปิดร้านอาหาร มี 4-5 สาขา ก็ถือว่าโอเคอยู่ ฉันเป็นลูกคุณหนูอ่ะเนอะ รักความสบายชอบให้คนตามใจ แต่นี่คบกันเป็นปี ซื้อกระเป๋าผ้าให้ฉัน ใบละ 590 บาท ฉันจะบ้าตาย เพราะฉันคิดว่าเขาจนจึงบอกเลิกเขา เพราะอะไรถึงคิดว่าเขาจนน่ะหรอ เพราะเวลาฉันอยากได้อะไร แล้วบอกให้เขาซื้อให้เขาจะพูดเสมอว่า ก็อันเก่ายังมีอยู่เลย ยังใช้ได้อยู่เลย ยังไม่พัง ใช้ไปก่อน แบบนี้ทุกที ไม่เคยพาไปกินอาหารหรู ๆ พากินแต่ข้างทาง รถก็ขับแต่มอเตอร์ไซค์คันเก่าๆ แล้วทุกคนจะให้ฉันคิดว่าไง แต่แล้ววันนึง ฉันก็ได้รู้ความจริงว่าเขาเป็นทายาทบริษัทน้ำมัน ฉันนี่ตา ลุกวาว โครตอภิมาหารวย ฉันจึงจ้างนักสืบตามหาเขาว่าเขาอยู่ที่ไหน คนดังๆน่ะ หาไม่ยากหรอก แล้วฉันก็เจอจนได้ เขาหนีฉันไปอยู่ที่ไร่ จังหวัดเชียงใหม่ แถมที่นั่นยังเป็นไร่ของเขา มีทั้งหมดพันกว่าไร่ นี่จะรวยไปไหนกันนะ คิดแล้วก็เจ็บใจหลงไปอยู่กับไอ้แมงดาตัวนั้น สรุปมันไม่ได้รวย แถมมันยังเกาะฉันกินอีกต่างหาก และมั่วผู้หญิงด้วย ฉันก็บอกเลิกมันไปเลย แต่ตอนนี้ฉันจะกลับไปหาสุดที่รักของฉันดีกว่า คิดว่าจะหนีฉันพ้นหรอ คุณผัวเก่า แล้วเจอกันนะคะที่รัก ฉันไม่ปล่อยให้คุณหลุดมือเด็ดขาด เรื่องนี้มารผจญเยอะจังค่ะ หนูพิ้งกี้ของเราจะรอดมือมารมั๊ย "เรื่องนี้เป็นพจน์น้องของพี่ภัทร" ฝากติดตามกันด้วยนะคะ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD