Ahu/Yağız
"Yağız..." dedim bir kez daha, sanki o uykuya dalmış haliyle bana tüm cevapları verebilirmiş gibi. Fakat o sadece başını biraz daha yastığa gömdü, gülümseyerek, sanki her şey normalmiş gibi.
Kafamda yankılanan sorulara rağmen, bu rahatlığı beni delirtmek üzereydi. Hala yorganın altından çıplak olan bedenime bakıyordum. İçimdeki panik büyüdükçe büyüyordu. Ne olmuştu? Dün gece ne yaşamıştık? Neden hiçbir şey hatırlamıyordum? İçimdeki boşluk, beynimin karanlık bir köşesine gömülmüş gibiydi ve ne kadar zorlasam da hiçbir şey geri gelmiyordu.
"Ne oldu dün gece?" dedim, neredeyse bir fısıltı halinde. Sonucunun ne olduğu belliydi zaten çarşafdaki kandan ama nasıl buraya gelip çıkmıştı. Onu anlamıyordum. Hiç kendimi kaybedecek ve hiç bir şey hatırlamayacak kadar sarhoş olmamıştım ki.
