บทที่ 19
เดือนลดาตกใจกับคำพูดของชายหนุ่มที่กล่าวหาเธออย่างรุนแรง หญิงสาวคิดไว้แล้วว่าเหตุการณ์ต้องเป็นแบบนี้แต่ก็ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้อีกแล้ว
“เอเดรียน...ฟังฉันก่อนค่ะ”
“คุณขายมันไปแล้วใช่มั้ย มินนี่!”
เขาคำราม ซึ่งการคาดเดานั้นทำให้หญิงสาวตกใจจนทำอะไรไม่ถูก เอเดรียนเขย่าไหล่บางไปมาจนเธอเก็ยกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้ ชายหนุ่มขบกรามแน่นด้วยความโกรธที่พุ่งขึ้นสูงยิ่งกว่าปรอทวัดความร้อน
“ผมเดาอะไรไม่ผิดจริง ๆ ! คุณรู้ว่าราคาของแหวนวงนั้นไม่ใช่น้อย ๆ ก็เลยเอามันไปขายหรือไม่ก็อาจจะต้องการปลดหนี้ให้แม่ของคุณ”
“หยุดพูดอะไรเหลวไหลเสียทีเถอะค่ะ! ฉันไม่ได้เอาแหวนของคุณไปขาย ฉันไม่รู้ว่ามันไปไหน มันหายไปจริง ๆ”
“โกหก! เลวเหมือนกันทั้งแม่ทั้งลูก โกหกเก่งก็เท่านั้น ปลินปล้อนเก่งก็เท่านั้น คุณคิดหรือว่าทุกอย่างที่คุณทำไปจะไม่มีใคร
