สายวันต่อมา...
“น้องขวัญ! มาก่อนเวลาตลอดเลยนะ มาๆ งั้นมากินข้าวกันก่อน พี่สั่งมาเผื่อแล้ว ยังไม่ได้กินข้าวมาใช่ไหม หรือกินแล้วล่ะ กินแล้วก็กินอีกก็ได้” ชัชชัยทักทายของขวัญอย่างกระตือรือร้น เพื่อกระตุ้นการทำงานในวันหยุดที่กว่าจะขุดตัวเองลุกจากเตียงได้ก็นานพอสมควร
“ยังไม่กินค่ะ” ของขวัญยิ้มให้ชัชชัย ก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกับเขา
“งั้นดีเลย กินอะไรเลือกเลย”
“ขวัญเอาข้าวคะน้าหมูกรอบนะคะ”
“ไม่ได้! ฉันจองแล้ว” เธอหยิบกล่องข้าวมาเตรียมจะแกะ แต่พลวัตเดินเข้ามาแย่งกล่องข้าวไปจากมือของเธอ สิ่งที่เขาทำ ทำให้ชัชชัยลืมเคี้ยวข้าวในปาก และมองด้วยความงุนงง ของขวัญเองก็เช่นกัน เขาอยู่ดีๆ ก็โผล่มาจนเธอตกใจ และที่สำคัญ เขาเรียกตัวเองว่าด้วยคำที่เธอไม่คุ้นหู
“ฉันจะกินกล่องนี้” เขายืนยันสิ่งที่ต้องการและนั่งข้างๆ เธอทันที
“งั้นน้องขวัญทานอันนี้นะ ผัดพริกแกงหมูกรอบ มีหมูกรอบเหมือนกัน” ชัชชัยหยิบข้าวกล่องที่
