Chasing Lucifer

CHAPTER 3

Bumaling ang tingin ni Lucifer sa dalaga na mahimbing na natutulog sa kutson. Dahil sa kahoy na upuan lang siya natutulog ay may kalayuan siya rito.

Marahan siyang bumangon at hindi gumawa ng kahit na anong ingay. He expertly open the door without a noise. Inayos niya ang hoodie na suot niya bago mag lakad ng mabilis. Dahil sa lagpas isang linggo na siya naninirahan dito ay sinigurado niyang kabisado niya na ang buong farm.

He went straight to the new barn that he is eyeing on since day one.

Nakapasok siya roon ng mabilis dahil alam niya ang passcode ng barn. Mas modern at mataas ang security ng barn na ito kaysa sa ibang barn sa farm. Pagkapasok niya ay parang normal lang ito na ginawang storage ng mga gamit.

Dumeretso siya sa dulo kung saan may pinto ulit at natanaw niya ang pababang hagdan.

Bumaba siya roon at doon niya na nakita ang mga halaman na hinahanap niya. He smirked when he saw how much the illegal m*******a plants are there.

Natigilan siya nang biglang may kumasa ng baril at sa isang iglap ay nakatutok na iyon sa ulo niya.

"Sino ka? Anong ginagawa mo rito? Paano ka napasok-"

"Ganito ba ang ginagaw mo sa malaking buyer mo, Mr. Janus Higalor?" He slowly turn around to face their boss. Ito ang boss talaga nila sa farm.

Kunot noo itong nakatingin sa kaniya habang nakatutok pa rin ang baril sa ulo niya. Tinanggal niya ang hoodie para makita nito kung sino siya.

"Dominic? Ikaw ang bagong trabahador- anong ginagawa mo rito?!"

He stared at him without an expression. Tinaas niya ang suot na hoodie at pinakita ang tattoo sa tagiliran.

"Familliar with this?"

"I-ikaw... Ikaw ang leader ng Claw Gang?"

"Yes. As I said earlier that I am your big buyer Janus. Ginaganito mo ba ang big buyer mo?" mariin na ani niya. Mabilis nito na ibinaba ang baril.

"Pero bakit ka namasukan dito at nagpanggap?"

"I want to see it myself that you are not selling me a fake ones. How can I trust you if I can't see all of these? Well, I trust you now, now that I have seen all of this precious plants. Double my order and I triple the total of price that I'll give to you."

Saglit na tumaas ang sulok ng labi niya nang makita kung gaano kuminang ang mata nito.

"Y-yes b-boss! Gagawin ko po. Ipapahanda ko na ang lahat sa lalong madaling panahon."

"Good. Now that you know my Identity, you should keep your mouth shut or else... You know what I mean, Janus. If you can point your gun in my head you know how many guns I can point on you, not just a gun..." Inisang hakbang niya ang pagitan nila at tinapik ito sa balikat.

"M-masusunod po boss."

Aalis na sana siya roon nang bigla siyang bumalik para harapin ito. "One more thing, I have 2 weeks left here as your worker. Give me a damn quality bed and a sofa."

Kinabukasan ay maaga pa rin siya nagising pero mas nauna sa kaniya ang dalaga. Nakita niya itong nagsisiga para makapagluto ng almusal nila. Tinitigan niya lang ito hanggang sa mapansin siya nito.

She smiled genuinely. "Good morning! Magluluto na ako ng almusal natin, sandali lang ito."

"I'll help you with that." Hindi na niya hinintay ang sasabihin nito at tinulungan na ito sa pagluluto. This is not his plan, to have her by his side but this will be easier to hide his identity to everyone.

No one knows his real identity so he can do his job easily. Ngayon lang talaga may sumabit sa plano niya dahil may humabol sa kaniya.

Sa ilang araw na kasama niya ang dalaga ay base sa kilos nito ay sanay ito sa gawaing bahay. Maria easily adapt to any thing. Wala siyang alam sa background nito at wala rin siyang balak alamin dahil isang buwan lang naman niya ito makakasama.

Pasimple niya itong tinititigan habang naglilinis na ito at siya naman ay nagbubuhat ng mga sako sakong mangga.

Even the old men here acknowledge Maria's natural beauty. Hindi nakakasawa ang ganda nitong taglay at ang ganda ng ngiti nito. He cursed in his mind when he remembered the feeling when her naked body hugged his body.

Hindi niya man nakita ang hubad na katawan nito dahil hindi siya tumingin pero ramdam na ramdam niya ang malusog na dibdib nito na naiipit sa matikas niyang dibdib.

He shouldn't be bothered by that but seeing her innocent look make his buddy awake.

Hindi naman siya ganito kahit makakita ng hubad na katawan ng babae pag pupunta sa mga high end bar dahil wala siyang pakialam pag may tinatrabaho siya. Hindi niya lang malaman kung bakit ganito ang epekto ng dalaga sa kaniya.

Napatingin siya sa kaliwang gawi nang makita ang pagdating ng boss nila na si Janus. Nakasakay ito sa electric car at kahit may kalayuan pa ito ay nagtama na ang paningin nila. He saw his scared expression when their eyes met.

"Magandang araw Boss!" sigaw ni Manong Kaloy.

He is sure that Manong Kaloy didn't even know what is hidden inside the new barn because as far as he know, Janus can only entered in the new barn or if he is with his team.

Team... May team si Janus na nag aalaga ng nakatago sa bagong barn.

"K-kailangan ko lang isama si Dominic at ang asawa niya. Aayusin ko kasi ang kubong tinitirhan nila dahil may sira roon at para hindi na lumala ay lilipat muna sila sa guest house ko malapit sa mansyon." Hindi siya umimik dahil alam niya kung ano ang pinapahiwatig nito. Nag request siya ng gamit pero hindi niya inakalang papalipatin sila roon sa guest house malapit sa mansyon.

"Ah gano'n po ba? sige ho sir. Maria! Halika rito at tumigil ka muna riyan!" tawag ni Manong Kaloy kay Maria na busy sa pagtatrabaho.

"At ililipat ko na rin sila sa trabaho nila sa gawing mansyon lang. Si Maria ay gagawin kong tagalinis sa loob ng mansyon at si... Dominic naman ay magiging alalay ko muna."

Tiningnan siya ng nagtataka ni Maria kaya tipid na lang siyang ngumiti rito. He automatically held her hand. Ramdam niya ang labis na pagtataka nito kaya naman hinawakan na lang niya ang kamay nito para kumalma.

Sinabay sila sa electric car ni Janus. Dinaan lang muna sila saglit sa bahak kubo nila para kunin ang mga gamit nila dahil may nakaabang na sasakyan doon para mabitbit ang mga gamit.

"A-anong nangyayari? Wala namang sira 'yong kubo 'di ba?" bulong sa kaniya ni Maria. Napalingon siya rito at natigilan siya nang mag tama ang ilong nila dahil sa sobrang lapit nito sa kaniya. Tumikhim siya at bahagyang lumayo ng kaunti.

"May sira ang banyo, napansin ko na baka malaglag tayo pag hindi pa naayos ang kahoy na sahig don. Maraming daga 'di ba?" ani niya rito.

"Oo nga! Mabuti na lang pala..." Nakita niya sa mata nito ang takot nang mabanggit niya ang daga.

"Bakit ka ngumingiti? P-pinagtatawanan mo ako dahil sa daga no?" namula ang pisngi nito at umiwas ng tingin at tiyaka pinagpatuloy ang pagliligpit ng mga gamit.

I am smiling?

"I didn't smile."

"You smiled! N-nakita ko 'yon 'no!"

Hindi siya nakapagsalita. Hindi niya man lang napansin na ngumiti na siya. That's bad, he is just smiling if he's doing an act in front of the farmers.

Nahakot na nila ang kaunti nilang gamit kaya hinatid na sila ng driver ni Janus sa guest house nito na bungalow type.

"Sigurado ka bang okay lang 'to? Parang bumait ata si sir Janus sa atin?" bulong sa kaniya ni Maria nang makapasok sila sa guest house.

"Sir, sa akin niyo na lang po sabihin ang lahat ng kailangan niyo pa sa bahay na 'to. Kahit ano po iyon ay masusunod dahil bilin na rin po ni Boss Janus." Tumango na lang siya sa lalaking nag hatid sa kanila.

Umalis na rin ito kaya naiwan na silang dalawa ng dalaga.

Pinagmasdan niya ang dalaga at kita niya sa mukha ang pagtataka.

"I am important to Janus now. Naipakita ko na ang skills ko at sa tingin ko ay i-e-extend niya ang kontrata ko kaya nagiging mabait sa akin ngayon." He lied.

"T-talaga? Eh 'di maganda para humaba pa ang trabaho mo."

"Don't worry, As I promise, I will take you home after a month. Ilang araw na lang at makakauwi ka na. Sorry for the inconvenience, its also for your safety."

Wala sa plano niya na magpakilala kay Janus kaya lang nahuli siya at wala siyang takas pag nagkataon dahil may baril itong dala. He thought it would be easier like this.

"Okay lang, atleast nakatulong ako sa'yo," she smiled.

He sighed. How come a woman be like this... She's too kind and she appreciate even small things. He is expecting that she would just like scared with him the whole time but he's wrong. Nakikita niya rito ang pag-aalala at willingness na tumulong sa kaniya kahit na ang alam lang naman nito na isa siyang businessman na sumablay at kailangan ng pera para makabayad sa utang.

Hindi na siya nagsalita at inayos na lang ang mga gamit niya.