CHAPTER 14
Matulin na lumipas ang tatlong araw. Gamay na ni Leticia ang gawain sa bahay-rancho ng mga Olvidares. Sa tuwina ay sa kusina siya tumutulong. Samantalang si Alfon ay buong maghapong nasa niyugan kung Hindi man ay sa koral ng mga kabayo.
Malalim na ang gabi ngunit nasa kawayang bangko pa rin si Leticia at nagsusulat sa kanyang diary. Tanging ang ilaw sa labas ng kusina na umaabot sa kinauupauan ang tanging tanglaw niya.
She was so engrossed on what she was doing nang magulat siya sa tinig na nagsalita mula sa kanyang likuran.
"Malamig na ang hangin. Bakit andito ka pa rin sa labas?"
Bigla ang pagtayong ginawa ni Leticia nang marinig ito. Kipkip niya sa kanyang dibdib ang diary.
"Senyorito!"
"I did not mean to startle you," wika nito at lumapit sa kanya. Naupo ito sa kawaya
