ตะวันยอแสงลดความร้อนแรงลงยามอาทิตย์ใกล้อัสดง ร่างประเปรียวในชุดวอร์มสีเลือดหมูวิ่งช้าๆ ไปตามถนนคอนกรีตในเขตวังหลัง ซึ่งเป็นที่ชินตาของเหล่าสนมและนางกำนัล เพราะตั้งแต่ครูสอนพิเศษชาวไทยเข้ามาพำนักคอยที่จะสอนภาษาไทยให้ท่านหญิงอัลมาอ์ตามพระประสงค์ของชีคกาเบรียน ในช่วงเวลาแดดร่มลมตกจะเห็นร่างในชุดออกกำลังกายวิ่งไปรอบๆ ตำหนักโน้นตำหนักนี้ รูปร่างสวยงามที่เยื้องย่างอย่างแข็งแรงนั้นเรียกแววตาชื่นชมให้มองตาม
หลายคนชื่นชมความงามให้เพื่อนกำนัลฟัง ทั้งยังมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ถึงหน้าตาและรูปร่างสะโอดสะอง ใบหน้าอ่อนเยาว์เปล่าเปลือยไร้ผ้าคลุมบางบดบังแล่นเลือดฝาดแดงเข้มยามเจ้าตัววิ่งออกกำลังกายนั้น ดูราวกับสาวน้อยวัยไม่เกินยี่สิบ เสียงซุบซิบอย่างชื่นชมจึงดังอึง
“นี่สุมหัวทำอะไรกันยะ แล้วเห็นมิสกฤติกาไหม”
เสียงพระนมแหวขึ้นจนนางกำนัลที่จับกลุ่มวงแตก ต่างขยับออกห่างบ้างลนลานกลับเข้าไปในตำหนัก บ้างทรุดตัว
