เมื่อเวลาค่ำคืนเวียนมาถึงวันแล้ววันเล่า ตำหนักเล็กๆ ของมัยมูนะห์ได้รับเกียรติจากองค์มกุฎราชกุมารที่เสด็จมาให้สนมองค์แรกและองค์เดียวถวายงานบ่อยครั้ง และเมื่อเสด็จกลับออกไป ซัยตูนจะรีบเข้ามาพร้อมยาสมุนไพรชามใหญ่ มัยมูนะห์รีบดื่มมันลงไปจนหมดถ้วยก่อนจะทอดร่างเปลือยไปบนที่นอนยับๆ กลิ้งตัวอย่างมีความสุข ความสุขในรสรักนั้นแทบจะทะลักล้นออกมาทางดวงตา
“รู้ไหมทำไมข้าถึงยังไม่อยากมีลูก” เสียงคนนอนเกลือกบนที่นอนถามทาสที่นั่งมองเรือนร่างเปลือยอย่างหลงใหล ชื่นชมในความงดงามดุจเทพเสกสรร
“ไม่ทราบ เจ้าค่ะ สนมส่วนใหญ่อยากมีโอรสธิดา เพื่อยกฐานะ ดูอย่างสนมของชีคพระประมุขสิเจ้าคะ แค่เข้าถวายตัวไม่นานก็ทรงครรภ์ แต่ทำไมคุณถึงไม่ยอมปล่อยให้ท้อง ต้องกินยานี่เสียทุกครั้งหลังจาก..เอ่อ” ซัยตูน กระอึกกระอักที่จะพูดถึงสาเหตุที่นายสาวกินยาป้องกันการตั้งครรภ์
มัยมูนะห์พลิกมานอนคว่ำเท้าคางมองทาสผู้ซื่อสัตย์ ที่ได้มารับใช
