ตอนที่ 3

1269 Words
เขาจำเป็นต้องขอให้พระลักษณ์เข้ามาช่วยเคลียร์หนี้สินแล้วต้องพยายามหักห้ามใจไม่ให้เข้าบ่อนอีกเด็ดขาดแต่มันก็เป็นเรื่องที่ยากมากนะ วันนี้เขาก็โดดประชุมตอนเช้าจนพระลักษณ์ต้องเข้าแทนแล้วถ้าให้เดานะเย็นนี้มันด่าเละแน่ ไอ้น้องชายเหี้ยเนี่ยกับคนอื่นแม่งสุภาพเรียบร้อยแต่กับกูเนี่ยด่าไม่เลี้ยง!! ก๊อกๆๆ "ใครมาวะ?" พอดีแหละจะออกไปข้างนอกหาอะไรกินแล้วก็ซื้อเหล้ามาเพิ่มด้วย "ไอ้ลักมาทำเหี้ยไรเนี่ย?" นึกว่าใครที่แท้ก็น้องชายที่แต่งตัวในชุดสูทเซ็ตผมเนี๊ยบกริบตีหน้าตึงใส่กันอีก "ทำไมวันนี้มึงไม่ไปทำงาน?" พระลักษณ์เดินเข้าห้องพี่ชายแล้วย่นจมูกก่อนจะทนไม่ไหวยกมือมาปิดกันกลิ่นเหม็นเน่าของข้าวของที่เละเทะจนแทบไม่เหลือภาพคอนโดหรูราคาเกือบสามสิบกว่าล้าน "กูเมาค้างไปทำไม่ไหวแล้วนี่มึงมาทำไมวะ กูนัดตอนเย็นไม่ใช่เหรอ?" "นี่มึงอาบน้ำยังเนี่ยตัวเหม็นฉิบหาย!" "อาบแล้วแต่เมื่อวานนะ!" "ไอ้สัตว์มึงแม่งสกปรกวะ!" "มาห้องกูแล้วยังด่ากูอีกนี่นะไอ้เหี้ยลัก!?" "สันดานหมาอย่างมึงด่ายังไงก็ไม่สำนึกหรอก! แล้วเหล้าถ้ามึงจะแดกจนไม่มีปัญญาไปทำงานก็งดบ้างนะ นี่กูแทบจะแยกร่างเพราะมึงอยู่แล้วเนี่ย!" "บ่นเป็นคนแก่เลยมึง!" "ก็เพราะกูมีพี่ชายเหี้ยๆแบบมึงไงไอ้ราม นี่จะหนึ่งอาทิตย์แล้วนะที่มึงมุดหัวแดกเหล้างานการไม่ทำถ้าพ่อรู้ขึ้นมา…" "มึงก็อย่าบอกพ่อดิ!" "จะให้กูทำแทนมึงตลอดไม่ได้นะเว้ย งานกูก็รัดตัวมึงก็เห็น!" "แล้วใครใช้ให้มึงทำเหี้ยอะไรเยอะขนาดนั้นวะ?" "ก็กูอยากโตด้วยตัวกูเองไง กูอยากมั่นคงกว่านี้!" "เหอะ! จะรีบไปไหนวะ นี่กูถามจริงนะแค่งานที่บริษัทเนี่ยมันไม่พอเหรอวะอีกอย่างบ้านเราไม่ได้ขาดเหลือเรื่องเงินซะหน่อย มึงอายุแค่เนี่ยจะรีบทำส้นตีนอะไรนักหนา!?" เขาพอรู้ว่ามันทำงานมาตั้งแต่เริ่มเข้ามหาลัยจนเรียนจบแล้วทำงานต่ออีกไม่กี่ปีที่บริษัทเก็บเงินแล้วไปเรียนต่อปริญญาโทที่อังกฤษไม่ขอเงินพ่อสักบาทเดียวจนกลับมาก็ทำแต่งานอย่างเดียวเห็นแล้วก็เบื่อแทนไม่รู้ว่ามันทนทำได้ไง "กูก็อยากมีอะไรของตัวเองไง มึงละเมื่อไรจะคิดได้สักทีวะ?" "อย่ามาเสือกสอนกู!" "จะไม่เสือกได้ไงวะดูมึงทำตัวดิ! ไอ้รามมึงจะเลวขนาดไหนกูไม่สนแต่มึงจะทิ้งทุกอย่างโยนภาระให้กูแบกคนเดียวไม่ได้นะเว้ย แล้วนี่กูพึ่งจ่ายเงินให้มึงไปหกล้านกว่ามันน้อยๆเหรอวะ?" "เดี๋ยวกูก็หาให้คืนไง มึงจะเอาดอกเท่าไรละ?" "ตอนนี้เงินเก็บมึงยังไม่มีเลยจะเอาปัญญาที่ไหนมาหาคืนกูวะ?" "เอ้าไอ้เหี้ยมึงดูถูกกูเกินไปแล้วนะเว้ย!" "หรือไม่จริงละ!" "เออ! ตอนนี้กูไม่มีพอใจมึงยังห่ะไอ้สัตว์!" "กูเตือนมึงอีกครั้งนะไอ้รามถ้ามึงยังทำตัวแบบนี้สักวันมึงจะไม่เหลืออะไรเลย" "มึงแม่ง…" "ไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่กูจะพาไปธุระ!" "นี่มึงเป็นพ่อหรือเป็นน้องกูกันแน่วะสั่งดีจัง!" "ไปอาบน้ำแต่งตัวเร็วๆตัวมึงเหม็นมากหมาขี้เรื้อนยังกลิ่นไม่แรงเท่ามึงเลย!" "ปากมึงนี่เนอะไอ้หัวค*ย!" "เร็วๆไอ้สัตว์กูรีบ!" "ครับผมคุณพระลักษณ์!" “ไอ้เหี้ย!!” พระรามรีบอาบน้ำใหม่อีกครั้งอย่างหงุดหงิดใครจะคิดว่าน้องชายฝาแฝดแม่งจะบุกมาหาแบบนี้ละแล้วถึงคอนโดจะมีระบบความเป็นส่วนตัวดีขนาดไหนแต่ลูกชายเจ้าของมามีเหรอจะมีคนกล้าห้ามอีกอย่างพระลักษณ์มันปล่อยเช่าคอนโดที่นี่ถึงสามห้องด้วยทำให้เข้าออกได้สบายมาก เขากับน้องชายนอกจากหน้าตาแล้วไม่รู้ว่ามีอะไรเหมือนกันบ้างเพราะมันน่ะบ้างานวันๆก็ทำแต่งานจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน พระลักษณ์เป็นคนเป๊ะมากแถมยังเนี๊ยบเจ้าระเบียบจนรู้สึกว่าแม่งเกินไปแต่ก็เพราะแบบนี้มั้งถึงไม่มีแฟนสักที มันชอบวันไนท์สแตนเพราะไม่ต้องผูกพันกับใครแต่มีอีกอย่างที่เราคล้ายกันนะคือความชอบ พระลักษณ์มันขาดเซ็กซ์ไม่ได้เขารู้ดี! สเปคผู้หญิงส่วนใหญ่จะเป็นลูกครึ่งฝรั่งหรือไม่ก็หน้าคมสไตล์แขกอาหรับแต่อะไรก็ตามที่เขาขอพระลักษณ์จะยกให้แล้วถอยออกห่างแต่พอนึกถึงเรื่องนี้ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีใบหน้าเล็กจิ้มลิ้มเวลายิ้มตามักจะกลายเป็นสระอิแถมยังมีลักยิ้มคู่ฟันกระต่ายน้อยน่ารักมากด้วยกลับทำให้แปลกใจเพราะไม่ใช่สเปค ทำไมคิดถึงมายวะแทนที่จะคิดถึงนรีมากกว่า! "กูคิดเหี้ยอะไรเนี่ย!" เขาไม่เคยชอบสาวหมวยตาตี่เลยนะแต่ก็แปลกที่อยู่ใกล้น้องสาวเพื่อนทีไรไม่สามารถหักห้ามใจได้เลย เขาพยายามไม่มองแต่ควบคุมตัวเองก็ยากมากยิ่งการแต่งตัวอวดสัดส่วนโดยเฉพาะเรียวขาที่ขาวเนียนมากเหมือนเต้าหู้น่าบีบขย้ำให้แหลกคามือ! พระรามเดินออกมาหยิบชุดที่วางไว้ที่เตียงซึ่งเป็นชุดดำล้วนเรียบกริบไม่มีรอยยับเลยแถมยังมีกลิ่นหอมฟุ้งของน้ำหอมติดมาด้วยก่อนจะหยิบถุงเท้าสีดำมาใส่แล้วถอนหายใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาในระหว่างที่พระลักษณ์คุยโทรศัพท์อยู่ริมระเบียงห้องน่าจะเป็นเรื่องงานอีกตามเคย หึ! โตขนาดนี้แล้วน้องชายมาจัดเสื้อผ้าให้! เขาไม่ใช่คนโง่ขนาดจะดูไม่ออกว่าชุดนี้พระลักษณ์เตรียมมาพร้อมจะบังคับให้ไปธุระด้วยกันให้ได้แต่ก่อนจะคิดอะไรได้ต้องทำตัวอยู่นิ่งเมื่อน้องชายเดินไปหยิบสเปรย์กับหวีมาเซ็ตผมให้เรียบร้อยกว่าเดิม นี่กูเป็นพี่หรือเป็นลูกมึงเนี่ยไอ้เหี้ยลัก! "น้ำหอมกลิ่นเดียวกันเลยเหรอวะ?" "มึงชอบเหรอ?" "เออดิ มึงพกมาป่ะ?" "มีอยู่ในรถมึงจะเอาอ่อ?" "เออ ให้กูได้ใช่ป่ะ?" "เสร็จธุระก่อนค่อยเอาแล้วกัน" "กูถามหน่อยธุระอะไรวะ?" "ไปงานเปิดร้านไวน์ของอาพอลน่ะ กูไม่อยากไปคนเดียวมันอึดอัด" "แล้ว…" "โซเฟียก็ต้องไปอยู่แล้ว ทำไมมึงยังตัดใจไม่ได้เหรอจะสิบกว่าปีแล้วนะ!" "กูลืมไปนานแล้ว!" "ก็ดี แล้วนี่มึงให้แม่บ้านมาจัดการขยะในห้องมึงตอนไหน?" "บ่ายนี้ก็มาแล้วแต่กูยังไม่แดกข้าวเลยแวะแดกข้าวก่อนไปได้ป่ะ?" "เออ! กูก็ว่าจะหากาแฟดำแดกเหมือนกันประชุมเมื่อเช้าง่วงฉิบหาย!" "เมื่อคืนหนักเหรอวะ? มึงเพลาๆบ้างเรื่องมีเซ็กซ์เนี่ย!" "ถ้ามันหยุดได้ก็คงดีดิ!"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD