السادسه عشر) الاستثنائى (
فى منزل أنس
لا تعرف أين ومتى وكيف حدث ذلك لقد ضاع منها أعز ما تملك دون أدنى مجهود سحرها
سيطر على مشاعرها خدر عقلها حتى وصل فى النهايه الى أن أوقعها فى بئر محرم
وتود ان يكون كل ما حدث حلم وانتهى لكن هيهات لقد ترك أنس علامته التى لا تمحى وضاع شرفها
فى غفله
إعتدلت فى نومتها ولازالت الصدمه تسيطر عليها بينما هو يجفف شعره امام المرأه قائلا بابتسامه
سمجه :
_ مالك يا روحى ,, ما تخافيش أوى كدا هى أول مره بتبقى صعبه وبعدين بتبقى عادى
اتسعت عينها وصرخت فى توتر :
_ بعدين إيه .. ؟ اللى حصل دا عمره ما هيتكرر تانى أنت لازم تقدملى بأسرع وقت
استدار اليها بملامح طبيعيه وهتف بهدوء :
_ طبعا يا حببتى ,,,,, بس إهدى انتى وقومى بسرعه البسى عشان أوصلك لأحسن تتاخرى
وبعدين بابا وماما يقلقوا ,,,,,
نهضت فى سرعه وهى تهدر بضيق :
_ لا ما توصلنيش .... عشان ما حد يشوفك معايا
ابتسم
