“อย่ามาตีบทโศกแถวนี้ ฉันไม่ชอบดูละครดราม่า ไปหาข้าวกินกันเถอะ ฉันหิวแล้ว”
แม้แต่เวลาอยากที่จะร้องไห้ เขาก็ไม่ยอมให้เธอมีเวลาทำตามใจได้ คนอะไรเผด็จการที่สุด...
“คุณมาบงการชีวิตฉัน อย่างกับฉันเป็นทาสของคุณ ไอ้เสี่ยบ้าอำนาจ ไอ้เสี่ยบ้ากาม”
เธอทำได้แค่เพียงด่าทอเขา แต่ก็โดนเขาลากพาไปยังห้องอาหารจนได้
“กินให้อิ่ม จะได้มีแรงเดินทาง ฉันสั่งให้คนมารับอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า รีบกินอย่าทำสำออย”
เขาจับช้อนยัดใส่มือเธอ แล้วนั่งรับประทานอาหารในจานของตัวเอง ไม่มีการเอาอกเอาใจตักอาหารให้ ไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเธอจะชอบอาหารที่ทำมาหรือเปล่า ต่างจากพงศ์พลเขาใส่ใจทุกรายละเอียดในชีวิตเธอ
“น้องวิวต้องกินผักเยอะๆ จะได้หุ่นสวย อย่ากินอาหารรสเค็มจัดมันไม่ดีต่อสุขภาพ”
สารพัดทุกอย่างที่เขาเอาใจใส่ห่วงใยเธอ ทั้งเรื่องอาหาร เสื้อผ้า เครื่องสำอาง แม้แต่ไปนวดหน้า ขัดผิว ทำสปาเขาก็สามารถทำกิจกรรมเดียวกับเธอไ
