NİSAN’DAN…
“Nisan güzelim aç kapıyı endişe ediyorum” dedi Serhat abim.
“Akın abi git şimdi yakalanacağız”
“Öncelikle Akın abi değil Akın”
“Yahu şimdi konumuz bu mu?” fısıltıyla konuşuyordum.
“Konumuz daima sen güzelim” sırıtıyordu birde.
“Şimdi içeri girecekler kafa kafanı kıracaklar git hadi”
Yatağa oturdu.
“Ne yapıyorsun?” dedim aşırı stres altındaydım kalbim boğazımda atıyordu.
“Bir söz istiyorum”
“Ne sözü? Bana bir şans vereceksin. Sana kendimi anlatmam için. Bize bir şans vereceksin”
“Nisan güzelim kırıyorum bak” dedi Ferhat abim.
Gözlerim açıldı. “Akın lütfen git bir tatsızlık çıkacak” milim oynamadı.
“Ya o şansı ver Nisan ya da abilerin içeri girip beni odanda görsün. Kırsınlar kafamı”
İçimden bir ses kırsınlar diyordu.
“Akın azıcık hatrım varsa git lütfen”
“Söz ver”
