FERHAT’TAN…
“Ya abi Ferhat abime bir şey de hile yapıyor” dedi kıkırdayarak. Üç kardeş en son ne zaman böyle bir buluşmanın içindeydik hatırlamıyorum. Sanırım ben ortaokulda falandım. O zamanlarda bize yanaşmaya çalışan Nisan’ı küçük diye içimize almadığımızı hatırlıyorum. Akşam hazır bir şeyler söyledim. Pizza, kebap, lahmacun ne ararsan vardı. İnsanın kardeşinin neyi sevip neyi sevmeyeceğini bilmemesi ne acı.
Yanına tatlı olarak Sütlü Nuriye, Çikolatalı pasta, hatta kuruyemiş doldurdum geldim. Bana yeniden bir adım atması için elimden ne gelse yapmaya hazırım. Hele ki geçen gün yediği kahvaltının parasını ödeyince adamlığımdan utandım.
Şimdi de yediğimiz yemeğin ardından tatlılarımızın eşliğinde Monopoly oynuyoruz.
“Ferhat düzgün oyna üzme prensesimi” dedi.
Elimi göğsüme koyup abart
