CHAPTER 59
TRISTAN's POV:
HINDI na ako nagpalipas pa ng gabi sa bahay nila Mang Denis, dahil alam ko na malalagay din sila sa alanganin kung aabutin pa ako roon ng sikat ng araw.
Sapat na sa akin ang mga nalaman ko mula sa mag-asawa. Malaking pag-asa tuloy ang aking naramdaman ngayon.
Pagkaalis ko ng kanilang bahay ay bumalik na ako sa kalsada kung saan ay meron ng sasakyan ang siyang dumaan.
Hinarangan ko siya at tinutukan ng baril upang bumaba lamang siya sa kanyang kotse.
"Parang awa mo na, huwag mo akong papatayin Tristan," pakiusap ng lalaki sa akin na siyang may-ari ng sasakyan.
"Bumaba ka... Baba!" malakas na sigaw ko para sindakin lamang ito.
Dali-dali naman siyang lumabas ng sasakyan at muntikan pa nga itong madapa dahil sa sobrang takot.
Kaya naman ako ay pumasok na sa
