Lorelei
Dali-dali kong inilabas ang payong ko na laging dala-dala sa loob ng bag ko sa tuwing papasok ako sa eskwelahan. Kaya nga lang sa sobrang lakas ng ulan hindi ‘yon sapat kahit may bubong ang corridor patungo sa guard house. Kaya hindi pa man ako nakakarating doon ay basang-basa na ang buo kong palda. Kung kanina ay sa laylayan lang ang basa ngayon ay halos umabot na sa baywang ko.
Mas preno-protektahan ko kasi ang backpack ko dahil mababasa ang mga gamit ko sa loob kung mababasa ‘yon ng ulan.
I can't help but be annoyed with my Kuya Matthias dahil sa hindi niya pagsundo sa akin.
Hindi lumipas ang thirty minutes dumating si Kuya Mattheus, sakto lang nakarating na ako sa guard house. Subalit basang-basa na ako dahil sa ulan maliban lang sa bag ko. I saw anger on his face subalit n
