EP 4 ยัยหัวไม้กวาดกับบทบาทเด็ก(หมา)คิว 1
1093 Words
“นี่ คิวปิด นายจะพาฉันไปไหนอ่ะ?”
ฉันเดินง๊องแง๊งตามแรงจูง (หรือฉุด? -*-) ของคิวปิดมาตามถนนสายหลักได้พักใหญ่แล้ว โดยที่คนตรงหน้าไม่พูดไม่จา ไม่กัด ไม่แกล้ง เรียกว่าไม่สนใจฉันเลยมากกว่า
แล้วมันจะหนีบฉันมาด้วยทำเพื่อ?
“คิว~ ฉันอยากกลับไปอ่านหนังสือต่อที่บ้านน้าา”
“...”
“ไอ้หมาคิว! หูแกทำด้วยหนังสัตว์รึไงฟะ ปล่อยมือฉันนะโว้ย >O__< คนพวกนี้ติ่งหูอักเสบกันหมดรึไงนะ ถึงเปิดเพลงเสียงดังจนกำแพงสั่นแบบนี้อ่ะ พอหันมองไปโดยรอบถึงเพิ่งสังเกตว่านี่คงเป็นงานวันเกิดที่คึกคักของใครสักคน มีหญิงชายวัยรุ่นสังสรรค์กันอยู่เกือบยี่สิบคนเห็นจะได้ และทันทีที่หย่อนก้นถึงโซฟา น้ำสีอำพันในแก้วใบใสก็ถูกส่งมาให้คิวปิดอย่างไว
สาบานได้ว่าพวกนี้เป็นเยาวชนของชาติ -_-
- Writer
