“พี่แทนคะ...” “อ้าวหม่อน...มาเงียบๆไม่ให้สุ้มให้เสียง แล้วนี่เดินตากลมมาทำไมถึงนี่” ร่างใหญ่รีบเก็บโทรศัพท์ในมือใส่กระเป๋าหน้าอกเสื้อ แล้วเดินไปประคองภรรยาสาว หล่อนผอมบางแทบจะปลิวไปกับสายลมในยามเย็น ผ้าคลุมไหล่สีเขียวสดที่ห่อหุ้มตัวหล่อนในชุดกระโปรงยาวสีขาวพลิ้วไหวสะบัดไปตามลมพา “หม่อนเรียกพี่แทนตั้งนานแล้วค่ะ ก็มัวคุยโทรศัพท์อยู่กับสาวที่ไหนไม่รู้ ถึงไม่ได้ยิน” “สาวที่ไหนกัน...แค่คุยแม่วัวแม่ควายในไร่วันๆ นี่ก็ปวดหัวจะแย่” เขาตอบกลั้วหัวเราะ “นั่นสิคะ ทั้งวัวทั้งควาย ทั้งม้าในไร่ก็เป็นแม่มีลูกกันหมดแล้ว พวกคนงานเอยสามวันดีสี่วันท้องกันเป็นแถบๆ พี่แทนไม่อยากมีกับเขาบ้างหรือ” หล่อนแหงนหน้าเอ่ยถามสามี เขาเม้มริมฝีปากแล้วหอมแก้มหล่อนฟอดใหญ่แทนคำตอบ “มีไม่มี ไม่ใช่เรื่องสำคัญเลยนะหม่อน ยังจะคิดมากเรื่องนี้อีกทำไม” หม่อนไม่แข็งแรง หล่อนเป็นโรคหัวใจที