บทที่ 33 มุมน่ารักของพี่ฟารัน
“ที่ไม่ยอมทำตาม เพราะอยากเป็นฝ่ายขึ้นขย่มเอง?” ฟารันเอ่ยถามเมื่อเห็นคนตัวเล็กนอนแน่นิ่งไม่ยอมทำตาม เขารู้ว่าเธอเขินอายจึงโน้มใบหน้าลงไปใกล้ๆ แล้วเอ่ยพูดอีกประโยคเพื่อกลั่นแกล้ง “ถ้างั้นก็ขึ้นมาขย่มบนตัวฉัน ขย่มจนฉันแตก”
“...” ซินเนียร์กัดปากแน่นด้วยท่าทางเขินอายหนักกว่าเดิม แต่จังหวะที่เขากำลังจะเปลี่ยนท่าทางให้เธอเป็นฝ่ายกระทำ มือเล็กจึงรีบคว้าข้อมือหนาไว้แน่นแล้วส่ายหน้าไปมารัวๆ “ซะ...ซินยอมหันหลังก็ได้ค่ะ”
“ไม่อยากลองทำเองบ้างเหรอ?”
“...”
“เธอไม่อยากรู้เหรอว่าความรู้สึกของคนที่เป็นฝ่ายควบคุมเกม มันจะเสียวมากเหมือนตอนโดนกระแทกไหม?”
“ไม่ต้องอาย ถ้าไม่รวมผีในห้อง ตรงนี้มีแค่ฉัน”
“ห้องซินไม่มีผีนะ”
“จะเป็นคนควบคุมเกมหรือจะหันหลัง?”
“...”
“ไม่ทำวันนี้ วันหลังก็ต้องทำ” เขาเอ่ยบอกเมื่อเห็นคนตัวเล็กเงียบไป จากนั้นร่างสูงก็โน้มใบหน้าลงไปขบกัดเนินหน้าอกอวบอ
