"นั่งลง!"
เมดิสันเอ่ยกับบุตรชายด้วยน้ำเสียงแข็งทุ้มจริงจังทั้งน่าเกรงขามอยู่ในที
"ครับแด๊ด"
"มีอะไรอยากจะพูดไหม? หรือจะให้แด๊ดจัดการทุกอย่างในแบบของแด๊ดเลย"
สองพ่อลูกที่มีใบหน้าละม้ายคล้ายกันจ้องตากันอย่างไม่ลดละ จนทุกคนที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นเริ่มหวั่นใจ ว่าทั้งคู่จะก่อสงครามประสาทหรือไม่
แน่นอนว่าวิธีสอนลูกของเมดิสันผู้เป็นพ่อแตกต่างกับวิธีของท่านเจ้าสัวและภรรยาอย่างลิบลับ เมื่อไหร่ก็ตามที่เมดิสันได้ลงมือจัดการทุกอย่างด้วยตัวเองกันต์ธีคงหนีไม่พ้นการสูญเสีย
สูญเสียเพื่อรู้คุณค่าของสิ่งของนั้น ๆ และดิ้นรนไขว่คว้ามาด้วยความสามารถของตัวเอง
วิธีการของผู้เป็นพ่อแตกต่างจากตาและยายที่ค่อนข้างจะสรรหามาให้หลานชายทุกอย่าง เรื่องอะไรก็แล้วแต่ที่เมดิสันได้เข้ามาจัดการด้วยตัวเอง จึงเป็นที่น่าหวั่นใจสำหรับกันต์ธี
"ไม่ครับ ผมจัดการเองได้ เรื่องนี้มันเกิดขึ้นเร็วเกินไป ถ้าผมบอกว่ารักน้องทุกคนอา
