“ทำอะไรน่ะ?” ณจันทร์ไม่อยากยอมรับก็ต้องยอมรับ ว่าหัวใจเธอกระตุกตั้งแต่ได้ยินเสียงเขาเปิดประตูห้องแล้ว แต่สาวน้อยก็ฮึบไว้! เธอสูดลมหายใจลึก ทดเลขต่อด้วยมือสั่นๆ กระทั่งเขาเดินมาใกล้ทางด้านหลัง กลิ่นน้ำหอมของเขา เสียงทุ้มของเขา ทำเอาหัวใจดวงน้อยสั่นระรัวจนเหนือการควบคุม “ทำการบ้านวิชาเลขค่ะ” อาการตอบแบบเฉยเมยนั้นสวนทางกับความรู้สึกที่อัดแน่นในอกซ้าย และณจันทร์ก็ภูมิใจในตัวเองมากๆ ที่สามารถพูดคุยกับเขาโดยน้ำตาไม่ตกได้ เก่งมากเลยต่ายนุ่ม! ชื่นชมตัวเองจบ พร้อมกับที่ทำการบ้านเลขเสร็จพอดี มือบางจึงหยิบสมุดภาษาไทยมาทำการบ้านเป็นวิชาที่สอง ท่ามกลางสีหน้าปั้นยากของเตวิช มาถึงตรงนี้ เขาควรทำยังไงดีวะ? เตวิชลอบมองนวลไหล่ละเอียดอ่อนขาวจัดด้วยอารมณ์ที่ไม่ได้ดับลงเลยสักนิดไม่ว่าเธอจะสวมชุดอะไรอยู่ก็ตาม แต่เมื่อกี้เธอพร้อมไง เธอนอนรอเขา! ทว่าตอนนี้เธอลุกขึ้นมาเปลี่ยนชุดทำการบ้านซะงั้น นี่เขาสำคัญน