เพี๊ยะ!
“บ้า...”
รอยยิ้มเขินอายและฝ่ามือที่ตีแผงอกเขาจนเป็นรอยแดงก่อนจางหาย ทำให้เตวิชมันเขี้ยวจนต้องลุกขึ้นฟัดซอกคอของเธออย่างหยอกเอิน จนณจันทร์หัวเราะเสียงใส แล้วเขาก็กดตัวเธอลงกับฟูกนอนอีกครั้ง
“ไหน เสร็จไปกี่ครั้งแล้ว”
สาวน้อยยกมือขึ้น เก็บนิ้วโป้งลง
“สี่ค่ะ”
“ดี” ชายหนุ่มไม่รู้ตัวเลยว่าเขายิ้มให้เธออีกครั้ง “สงสัยยกนี้ต้องคุมงบซะหน่อยแล้วสิ”
“อ๊า! คุณเต!”
ณจันทร์ร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆ เขาก็กินเธออย่างมูมมาม! ห้องทั้งห้องร้อนเป็นไฟ ร่างกายของสาวน้อยแทบจะลุกไหม้ อารมณ์ใคร่โอบกอดสองกายที่กอดกันแน่นหลังทะเลน้ำผึ้งแสนหวานสาดซัดข้างในอุปกรณ์ป้องกันอีกครั้ง
“คุณเตขา...”
ณจันทร์ครางกระเส่า กอดเขาและซบหน้ากับแผงอกแกร่งด้วยความฟินซ่านจากกลางกาย ไล่ละถึงหัวใจ ด้วยความอ่อนเพลีย มอดไหม้ จนเผลอผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัว...
แสงแดดส่องลอดเข้ามาในห้องนอนที่ยุ่งเหยิงไปด้วยกองเสื้อผ้า กลีบกุหลาบท
