My Girl [คนนี้ของผม] # 2
974 Words
MY GIRL [คนนี้ของผม]
CHAPTER 2
@ หัวหิน
วันเดินทางก็มาถึง..และตอนนี้ หยดน้ำกับแม่นั่งรถบัสมาถึงหัวหินแล้ว เมื่อแม่กับเธอเดินทางถึงสถานีขนส่งหัวหิน ลุงกับป้าก็มารับเราสองคนด้วยตัวเอง รู้สึกว่าท่านทั้งสองต่างตื่นเต้นดีใจที่เธอจะมาอยู่กับท่านที่นี่..ส่วนเธอทั้งดีใจ และเศร้าใจไปพร้อม ๆ กัน
หยดน้ำ กับแม่กล่าวสวัสดีทักทาย พร้อมกับยกมือไหว้ลุงกับป้าแล้ว ก็ขึ้นรถไปยังบ้านของลุงและป้าในทันที
@ภายในรถ
"หลานสาวป้าโตเป็นสาวแล้ว สวยมากเสียด้วย อายุ 15 แล้วใช่ไหมจ๊ะ" ป้าเอ่ยพูดขึ้นด้วยความภูมิใจในตัวหลานสาว และชมหลานสาวอย่างเอ็นดู
"ค่ะ..ปีนี้หนูอายุ 15 กำลังจะขึ้น ม.4 ค่ะคุณป้า" หยดน้ำตอบป้ากลับไป
"จ่ะ..เดี๋ยวป้าจะให้ลุงไปคุยกับ ผอ.โรงเรียน ให้จ่ะ เรื่องย้ายมาเรียนที่นี่ไม่ต้องเป็นห่วงนะจ๊ะหลาน ลุงน่ะ..แค่รู้ว่าหลานจะมาอยู่ด้วย ก็ดีใจใหญ่เลยนะลูก นี่ขับรถมารับเอง ไม่ยอมให้คนขับรถที่บ้านมารับเลยนะ เกินหน้าซะไม่มีล่ะ"
" ศิขอบคุณพี่ทั้งสองคนมามากนะคะ ที่ยังเอ็นดูหยดน้ำน่ะ" แม่พูดขึ้นอย่างนอบน้อม
"เธอเป็นน้องสาวของพี่นะ แล้วนี่ก็หลานสาวของพี่ จะเกรงใจอะไรนักหนากันเชียว ทำตัวเป็นคนอื่นไปได้ยัยศิ "
ใช่ค่ะ แม่ของเธอจะ ท่านจะเป็นที่ชอบเกรงใจ และก็เกรงใจไปซะทุกคน ไม่เว้นแต่พี่ของท่านเอง จนป้าทำเสียงดุ แกมหยอกน้องสาวของตัวเอง
"ศิกับหลาน ไม่ต้องเกรงใจ ถ้าจะอยู่ที่นี่ตลอดไปพี่ก็ยินดี และเต็มใจมากด้วย มันอยู่ที่ศิกับหลาน..ว่าจะตกลงไหม แค่นั้นเอง" ลุงเอ่ยขึ้น และเหลือบมองเราสองแม่ลูกทางกระจกหลัง พร้อมกับส่งยิ้มให้
หยดน้ำรู้จักแม่ตัวเองดี แม่คงไม่ทำแบบนั้นแน่นอน เพราะแม่เป็นผู้หญิงแกร่งแค่ไหนเธอรู้ดี..เพราะเธอก็ลูกแม่ และได้เชื้อของแม่มาเต็ม ๆ
..ใช้เวลาไม่นานนัก คุณลุงก็ขับรถมาถึงบ้าน
เมื่อมาถึง ป้าให้พี่แจ๋ว ซึ่งแม่บ้านพาเธอไปยังห้องนอนของเธอในทันที เพื่อที่จะได้เก็บข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัว ที่จริงของที่หยดน้ำเก็บมา ก็ไม่ได้มีอะไรเยอะมาก เก็บมาเท่าที่จำเป็นเท่านั้น เพราะป้ากำชับว่าไม่ต้องขนมาเยอะแยะ ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมก็ให้มาซื้อเอาที่นี่
อ้อ! ลืมบอกไปค่ะ ลุงเป็นคนหัวหินดั้งเดิม และเป็นที่นับหน้าถือตา เคารพยำเกรงของคนที่นี่ค่ะ ลุงเป็นคนค่อนข้างมีฐานะ บ้านของลุงก็หลังใหญ่มาก มันใหญ่เกินที่จะเรียกว่า บ้าน และ ที่สำคัญมันอยู่ติดทะเลค่ะ แต่ถึงจะใหญ่โต หรือน่าอยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะชอบมัน สักแค่ไหน แต่มันจะมีความสุขเหรอคะ ที่เธอไม่ได้อยู่กับแม่ของฉัน
ก่อนเดินขึ้นมาบนห้อง หยดน้ำมองไปยังแม่ที่กำลังคุยอะไรกับลุงและป้าท่าทางดูจริงจังมาก ก็คงเรื่องที่มีความจำเป็นที่ต้องพาเธอมาฝากที่นี่มั้ง
@ ภายในห้องนอน
ลุงและป้า คงสั่งคนให้จัดเตรียมไว้เป็นอย่างดี เห็นวิวทะเล..สวยจังเลย
เธอเหนื่อยจากที่นั่งรถมา 4 ชั่วโมงกว่า ๆ พอมาเจอเตียงนุ่ม ๆ เริ่มรู้สึกง่วง จึงของีบสักหน่อย..เลยเผลอหลับไป และไม่แน่ใจว่า เธอหลับไปนานแค่ไหน เธอตื่นขึ้นด้วยความงัวเงีย
“ง้าววววว!!”
หยดน้ำทำเสียงหาวออกมาเสียงดังอย่างลืมตัว พร้อมกับบิดตัวไปมา และเธอก็นึกขึ้นมาได้ว่า..
“แม่”
เธออุทานเบา ๆ แล้วรีบวิ่งลงไปด้านล่างทันที แค่เห็นหน้าแม่ เธอก็น้ำตาไหล และวิ่งไปกอดท่าน
“เป็นอะไรลูก โตแล้วยังจะมาขี้แยเป็นเด็ก ๆ นะเรา”
แม่กอดตอบและลูบหัวเธอเบา ๆ แม่จะทำแบบนี้เหมือนทุกครั้งที่เธอร้องไห้
“ฮึก ๆ .. ก็หนูคิดว่า แม่กลับไปแล้วนี่นา ตะกี้หนูง่วงเลยเผลองีบหลับไปค่ะ” เสียงสะอื้นเล็กน้อยของเธอทำให้แม่ยิ้มแล้วตอบว่า
“แม่คิดว่า จะนอนกับสาวน้อยขี้แยคนนี้ สักคืนนึงก่อนจ่ะ”
“จริง ๆ นะคะ เย้ๆๆ” หยดน้ำส่งเสียงร้องดีใจ เป็นลิงโลด ที่แม่จะนอนกับเธอด้วยคืนนี้
“ดีใจอะไรกันจ๊ะหลานสาวคนสวยของป้า”
“แม่จะนอนกับหนูคืนนี้ค่ะป้า..หนูดีใจจังเลยค่า” เธอรีบบอกป้าไป
“อืม...จ่ะ แล้วนี่หิวกันหรือยังล่ะ” ป้าเอ่ยถามต่อ ด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น ท่าทางป้าคงจะรู้แล้วว่าแม่จะนอนที่นี่
“ยังไม่หิวค่ะ หนูว่าจะไปเดินเล่นริมทะเลดีกว่า คิดถึงทะเลจังเลยค่า แม่กับป้าไปเดินเล่นกับหนูไหมคะ”
“หลานไปเถอะ / แม่ก็สละสิทธิ์จ่ะ จะขอนั่งคุยกับคุณป้าจ่ะ”
“ถ้าอย่างนั้น หนูขออนุญาตไปเดินเล่นนะคะ”
“เชิญจ้า/ ตามสบายเถอะจ่ะลูก แต่อย่าไปไกลล่ะ”
"ศิไม่ต้องเป็นห่วงหลานหรอก แถวนี้ปลอดภัย มันเป็นชายหาดส่วนตัวทั้งนั้นแหล่ะยัยศิ"
พี่สาวบอกกับน้องของเธอ และทั้งคู่ก็ยิ้มให้กัน หันมองตามหลังหยดน้ำ ที่ดูเหมือนจะมีความสุขเมื่อเธอพูดถึงทะเล
******************************
Chapter 2 มาแล้วนะคะ
- Writer
