My Girl [คนนี้ของผม] # 3

1054 Words

MY GIRL [คนนี้ของผม] CHAPTER 3 @ ชายหาด หยดน้ำออกมาเดินเล่นริมหาด เธอกำลังเดินคิดอะไรเพลิน ๆ เรื่องของแม่อยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีหมาพันธุ์โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ ตัวโตสีทองขนปุกปุย วิ่งมาหาเธอ “ว่าไง..เจ้าหมาน้อย หลงทางมาป่าวคับ” เธอนั่งลงเพื่อพูดกับเจ้าสี่ขาขนปุยา พร้อมกับลูบหัวมันเบา ๆ เจ้าขนปุยที่แสนจะเป็นมิตรก็กระดิกหางใหญ่เลย เธอคุยกับมันอยู่กับมัน จนลืมสังเกตว่า มีสายตาของใครบางคนจ้องมองเธออยู่สักพักแล้ว “มาเดินเล่นเหมือนกันหรือครับสุดหล่อ แล้วเจ้าของเราอ่ะไปไหนครับ ไม่ได้หลงทางมาใช่ไหม? ไปวิ่งเล่นกันป่าวคับ..หึ..ว่าไงหมาน้อย” เธอยังคงพูดต่อไป “โฮ้ง! ๆ “ เธอคิดว่ามันคงพูดกับเธออยู่แหล่ะ “ตกลงว่าเราไปวิ่งเล่นกันนะ ..งั้นไปกันเลย” หยดน้ำพูดจบ เธอก็ลุกขึ้น เพื่อจะวิ่ง แต่.. โอ้ย! ตุ่บ! แค่เธอลุกขึ้น เอี้ยวตัวไป ทำท่าจะวิ่ง และก็ไม่ทันได้ระวังเพราะไม่คิดว่าจะมีใครมีอยู่ด้านหลังของเธอ เธอก็ไปชนกับร่างหนา ๆ ของใครบางคนเข้า จนเซ และนอนล้มทับอยู่บนตัวเขาอยู่ในตอนนี้ เธอตกใจ สตั้นไป 3 วิ ..พอตั้งสติได้ก็รีบลุกจากขึ้นมาทันทีอย่างรวดเร็ว “ขะ..ขอโทษนะ เราไม่ทันมองน่ะ มัวแต่..” เธอยังพูดไม่จบประโยค “คุยกับหมา” เด็กผู้ชายคนนั้นพูดแทนฉันก่อนที่เธอจบ “คุยกับหมา..แล้วจะทำไม ยุ่งอะไรด้วย หรือว่ามันเป็นหมาของนายเหรอ” เธอถามเขาไป และเจ้าหมาตัวนั้นก็ยังกระดิกหางเหมือนจะยืนยิ้มอยู่ และจ้องหน้าเราทั้งสองคน สลับไปมา ทำกับว่ามันเข้าใจที่เราสองคนคุยกัน “อือ..แล้วเธอเป็นใคร นี่มันเป็นหาดส่วนตัว ทำไมเธอถึงมาเดินเล่นแถวนี้ หน้าตาก็ไม่คุ้นเลยดูแปลกหน้าด้วยซ้ำ” เขาพูดถามขึ้นอย่างสงสัย “ก็ไม่ใช่คนแถวนี้มั้ง แต่ต่อไปนายก็คงคุ้นหน้าเองล่ะ เพราะฉันย้ายมาอยู่ที่นี่ แล้วหมานายชื่ออะไรล่ะ” เธอตอบเขาไป และก็ถามชื่อน้องหมา “ร็อคกี้” “ชื่อเพราะจัง ยินดีที่ได้รู้จักคับ..พ่อหนุ่มร็อคกี้” เธอขอจับมือเจ้าร็อคกี้ และมันก็ยกมือขึ้นมาให้จับด้วย แสนรู้จังเลย เธอรู้สึกถูกชะตา และชอบหมาเจ้าร็อคกี้ในทันที ที่จริงเธอก็รักหมานะ แต่ไม่ได้มีโอกาสเลี้ยงมัน เพราะที่คอนโดเขาห้ามเลี้ยงสัตว์ ยัยนี่ก็แปลกพิลึกคน..แทนที่จะถามชื่อเขาด้วย ดันถามแต่ชื่อหมา เจ้าร็อคกี้ก็เห็นสาว ๆ ไม่ได้ ขี้หลีจริง ๆ รีบวิ่งมาหาอย่างเร็ว จะว่าไปยัยนี่ก็น่ารักดี..ไอหมอกคิดในใจ “นายจ้องอะไร” หยดน้ำถามเขาไปเพราะเขามองหน้าอยู่ได้ น่ารำคาญ “ก็มองหน้าเธอสิ ไม่มองหน้าจะให้มองตรงไหนดีล่ะ หรือเธอจะให้มองอะไรล่ะ อีกอย่างฉันมีชื่อนะ ไม่เรียก นาย ๆ อยู่นั่นแหล่ะ ฉันชื่อ ไอหมอก แล้วเธอล่ะ” เขาพูดตอบเธอไปอย่างกวน ๆ พร้อมแนะนำตัว และถามชื่อเธอ “ชื่อ หยดน้ำ” เธอมองหน้าเขากลับ และตอบด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ ไม่ได้อยากรู้จัก เสนอตัวซะงั้น แต่ท่าทางเขาจะกวนประสาทน่าดู “ร็อคกี้ ไปก่อนนะ แล้วเจอกันใหม่ บาย” เธอบอกลาร็อคกี้ พร้อมโบกมือ แล้วก็เดินไป หันไปค้อนใส่หมอนั่นไปทีนึง “ผู้หญิงอะไรวะ..หน้าตาก็น่ารัก..แต่นิสัยไม่ได้น่ารักเหมือนหน้าตาเลยสักนิด” ไอหมอกพึมพำ แล้วก็พาร็อคกี้ไปวิ่งเล่นต่อ ด้านหยดน้ำ.. เมื่อกลับเข้ามาบ้าน ก็พอดีกับที่ลุงที่ขับรถมาจอด “เป็นไงบ้างค่ะคุณ” ป้าถามลุงทันทีที่ลุงเดินลงจากรถด้วยความอยากรู้ “ก็ตามนั้น เปิดเทอมพาหลานไปเรียนได้เลย ผมคุยเรียบร้อยแล้ว” ลุงตอบป้า และก็ยิ้ม “ขอบคุณพี่เดชมากนะคะ ที่เป็นธุระให้หยดน้ำ” แม่กล่าวขอบคุณลุง พร้อมกับยกมือไหว้ “เจ้าหยดน้ำ มันก็หลานฉันเหมือนกัน ถ้ายอมยกให้เป็นลูกก็จะเอา ยกให้ไหมล่ะ..ฮ่า ๆ” ลุงพูดแหย่แม่ แล้วท่านก็ขำ “พี่เดชก็ ชอบไปแกล้งยัยศิอีกแล้ว เดี๋ยวยัยศิก็พาหลานไปอยู่ที่อื่นหรอก” คุณป้าเอ็ดคุณลุงอย่างหยอกล้อ แล้วทุกคนมองหน้ากันแล้วก็ขำกันใหญ่ ก่อนที่เราทั้งหมดจะไปกินข้าวเย็นโดยพร้อมหน้าพร้อมตา หลังจากกินข้าวเสร็จ หยดน้ำกับแม่ก็ขอตัวขึ้นไปพักผ่อน..อยากใช้เวลาอยู่กับแม่ให้นานที่สุด ถึงแม่จะนอนค้างที่นี่แค่คืนเดียว เป็นเวลาที่ไม่นานนักก็ตาม เธอขอนอนคุยกับแม่ทั้งคืน แต่หลับไปตอนไหนยังไม่รู้เลย ตื่นมาอีกทีก็เช้าแล้ว ..ซึ่งแม่จะต้องเดินทางกลับ และไปทำธุระบางอย่างของแม่ ลุงให้คนขับรถที่บ้านของท่าน ไปส่งแม่ที่กรุงเทพฯ หยดน้ำกอดลาแม่ และร้องไห้สะอึกสะอื้น ๆ แทบขาดใจ ก็ไม่เคยห่างแม่นี่นา “แล้วแม่จะรีบกลับมารับหนูนะจ๊ะ เป็นเด็กดีล่ะ ตั้งใจเรียน อย่าทำให้ลุงกับป้าปวดหัวนะเราน่ะ” แม่พูดทำเป็นใจแข็ง เธอรู้จักแม่ดี “หนูจะเป็นเด็กดีและตั้งใจเรียน แม่มารับหนูเร็ว ๆ นะคะ” เธอรับปากกับแม่ “จ่ะ ลูกแม่สัญญา” เธอไม่ชอบการจากลาเลย มันเป็นอะไรที่เศร้าใจมาก แต่สุดท้ายเธอก็ต้องอดทน ฝืนยิ้มและยอมรับมัน และเธอก็จะเข้มแข็งในที่สุด *************** Chapter 3 มาแล้วจ้า

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more