ดวงใจมาเฟีย ตอนที่ 2
1120 Words
"ลงมาสิ"
ฉันเปิดประตูรถเดินลงมาหน้าบ้านพักเหมือนจะเป็นบ้านพักหลังผับเนี้ยแหละ เออดีเนาะมีที่พักให้พนักงานด้วยอ่ะแต่ทำไมน่ากลัวชะมัดเลย
"ไม่ต้องกลัวหรอกเจ้านายพี่ใจดี"
ฉันยิ้มแห้งๆมองซ้ายมองขวาที่นี่มีการ์ดเต็มไปหมดเลยอ่ะ เขาจะเอาฉันไปขายมั้ยเนี้ยฉันลูบแขนป้อยๆขนลุกอ่ะ
"เอ่อ ว่าแต่ฉันลืมถามชื่อพี่เลยค่ะ พี่ชื่ออะไรคะ"
พี่ผู้หญิงหันหน้ามาหาฉันแล้วส่งยิ้มมาให้
"พี่ชื่อมะลิ แล้วเราหละชื่ออะไร"
"หนูนิดค่ะ เอ่อ เรียกว่านิดเฉยๆก็ได้ค่ะ"
พี่มะลิตบไหล่ฉันเบาๆก่อนจะจับมือฉันพาเดินเข้าไปในร้าน ตลอดทางก็มีสายตามองมาทางฉันเหมือนอยากจะกลืนกินฉันทั้งตัวอ่ะ ทำไมขนลุก ฮือๆๆๆ
"มีอะไรมะลิ? แล้วนี่พาใครมา"
ฉันเงยหน้ามองหน้าพี่ผู้ชายคนหนึ่งคงจะเป็นการ์ดหน้าห้องหละมั่งฉันก็ไม่แน่ใจ แต่หน้าตาดูดีไม่ค่อยหน้ากลัวเหมือนไอ้พวกล่างๆอ่ะ
"นี่หนูนิด เธอจะมาทำงานที่นี่นะ ฉันจะพามาเจอคุณตฤณ ตอนนี้นายว่างมั้ย"
พี่ผู้ชายคนนั้นมองหน้าฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะส่งยิ้มหวานมาให้ ค่อยน่าดูหน่อยดูใจดีแหะ ฉันเลยยิ้มกลับไปให้พี่เขาเล็กน้อย
"สวยแหะ งั้นรอแปปนะเดี๋ยวไปเรียนนายแปปหนึ่ง"
พูดจบพี่เขาก็เปิดประตูเดินเข้าไปด้านใน ฉันก้มหน้าลงตามเดิมเพราะไอ้ผู้ชายคนอื่นมันมองหน้าฉันนะเส่ ฉันไม่เคยมาอยู่ในดงผู้ชายแบบนี้หรอกนะถึงจะอายุ27ปีแล้วแต่บอกเลยนะว่าฉันไม่เคยมีแฟนด้วยซ้ำเพราะมัวแต่ทำงานแล้วก็ดูแลน้องๆ มัวแต่ระแวงยัยแม่เลี้ยงด้วยไงก็เลยไม่รู้หรอกว่ามีแฟนมันเป็นยังไงนะ เห้อ
"ไม่ต้องกลัวนะพวกนี้มันก็แค่เห็นคนสวยนะ แต่มันไม่กล้าทำอะไรหรอก เพราะนายค่อนข้างไม่ชอบให้ผู้ชายรังแกผู้หญิงเท่าไหร่ ถ้ามีใครทำอะไรให้บอกพี่นะพี่จัดการให้"
ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอก อย่างน้อยที่ๆดูเหมือนจะน่ากลัวไม่ปลอดภัย แต่มันน่าจะปลอดภัยที่สุดสำหรับฉันตอนนี้แหละมั่งแต่ห่วงที่สุดก็น้องสาวสองคนนั้นแหละไม่รู้อยู่ที่ไหนตอนนี้ เป็นห่วงสุดๆ
"ทำไมทำหน้าเครียดแบบนั้น มีอะไรหรือเปล่า"
"ปะ เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร แหะๆ"
ฉันยิ้มแห้งๆก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุย
"ว่าแต่พี่คนเมื่อกี้ใครกันคะ"
"อ่อ ชื่อเตจ๊ะ มือขวาของนาย นายของที่นี่ชื่อคุณตฤณ เค้าถามอะไรก็ตอบแค่นั้นนายเค้าใจดี ใจดีเฉพาะกับลูกน้องนะ"
หือ หมายความว่าไงอ่ะใจดีเฉพาะกับลูกน้อง แสดงว่ากับคนอื่น ฉันกลืนน้ำลายดังอึกจนพี่มะลิหัวเราะใส่ฉันขำๆ
"เรานี่ตลกจริงๆเลย ฮ่าๆๆ"
แอ๊ดดดดดดด
"เข้ามาสิมะลิ น้องหนูนิด พี่ชื่อเตครับ"
พี่เขาหันมายิ้มหวานให้ฉัน พี่มะลิเบ้ปากใส่พี่เตทันที
"เห็นคนสวยนี่งูบนหัวมันงอกออกมาเลยนะ หึ"
พี่เตยักไหล่เล็กน้อยก่อนจะยิ้มให้ฉันแล้วเดินเข้าไปในห้อง พี่มะลิหันมาเรียกฉันให้เดินตามเข้าไปด้วย ฉันสำรวจมองซ้ายมองขวา ห้องดูครึ่มๆแหะแต่ก็สวยดีแต่ว่าน่ากลัวอ่ะ ฉันไม่ชอบสีมืดๆเลยดูน่ากลัวยังไงไม่รู้
"มาแล้วครับคุณตฤณ"
ฉันรีบก้มหน้าลงทันที แค่อยู่ตรงหน้าก็รู้สึกขนลุกแล้วอ่ะ ไหนบอกใจดีไงทำไมรังสีความน่ากลัวถึงแผ่มาขนาดนี้กัน บรึ่ยยยย
"หนูนิดสวัสดีดีคุณตฤณสิ เขาเป็นเจ้านายของเรา"
ฉันเงยหน้าเล็กน้อยมองเขาก่อนจะยกมือไหว้เขาแล้วกล่าวทักทายเขาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
"สะ สวัสดีค่ะ หนูชื่อหนูนิดค่ะ เอ่อ ฝากตัวด้วยค่ะ"
เขาจ้องหน้าฉันจนฉันรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว ฉันรีบก้มหน้าทันทีคิดถูกคิดผิดวะเนี้ยที่มาทำงานอะไรแบบนี้เนี้ย ฮือๆๆๆ
"เงยหน้าขึ้น"
น้ำเสียงทรงพลังทำให้ฉันสะดุ้งเล็กน้อย พี่มะลิสะกิดแขนฉันเบาๆให้ฉันเงยหน้าขึ้น ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นสบตากับเขาแล้วส่งยิ้มไปให้ เหมือนเขาจะชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
"แล้วอยากทำอะไร?"
"เอ่อ อะไรก็ได้ค่ะ หนูนิดทำได้"
เขาเอาแต่จ้องหน้าฉันไม่ยอมพูดอะไรจนพี่เตต้องเรียกสติเขา
"คุณตฤณครับ มีอะไรครับ"
"ปะ เปล่า หางานให้เธอด้วย ออกไปได้ละ"
ฉันยกมือขอบคุณเขาก่อนจะเดิมตามพี่มะลิออกไป รู้สึกได้ว่าเขามองตามฉันตลอดไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่เหมือนกัน ไหนบอกว่าใจดีไงเย็นชาชะมัด
"ไปเอามาจากไหน?"
ผมถามไอ้เตที่อยู่ๆก็มาบอกว่ามีพนักงานมาสมัครงานใหม่ แล้วก็บอกว่ามะลิพามา ดูจากแววตาตอนมันพูดถึงพนักงานใหม่คือเป็นประกายวิบวับแปลกๆ พอมันพาเข้ามาเท่านั้นแหละผมถึงกับอึ้งไปเลย โคตรสวย ผมถึงถามมันไงว่าไปเอามาจากไหน หน้าตาผิวพรรณไม่น่าจะมาเป็นเด็กเสิร์ฟได้เลยจริงๆ
"มะลิพามาครับ ผมยังไม่ได้ถามรายละเอียดเลย มะลิบอกแค่ชื่อหนูนิดครับ"
"หนูนิดเหรอ?"
ผมเงียบไปอย่างใช้ความคิด จะรอดจากการถูกแซวถูกมองจากลูกน้องผมมั้ยเนี้ยสวยขนาดนี้
"มีอะไรครับนาย? สงสัยอะไร?"
มันมองผมเหมือนแปลกใจเพราะปกติผมไม่ค่อยสนใจว่าใครจะมาทำงานอะไร แค่รู้ว่าคนนี้พนักงานของผมแค่นั้น แต่คนนี้มันเหมือนมีอะไรสักอย่างซึ่งผมก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
"เปล่า สั่งพวกผู้ชายทุกคน ห้ามแซว ห้ามยุ่งกับผู้หญิงคนนี้เด็ดขาด ไปได้ละฉันจะทำงาน"
ไอ้เตมองผมยิ้มๆเหมือนจะรู้ทัน
"มึงไม่ต้องมามองกูแบบนั้น กูก็แค่ไม่อยากให้พวกมึงไปวุ่นวายกับเขาเดี๋ยวจะทำงานลำบาก"
"ผมก็ยังไม่ได้ว่าอะไรเลยครับคุณตฤณ"
"กวนตีนนะไอ้เต"
"หึหึ! ผมไปก่อนนะครับ"
- Writer
