"นั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้คนเดียวครับ"
ฉันเงยหน้าสบตากับคุณตฤณเขามานั่งลงข้างๆฉันคือตอนนี้เราสองคนก็ยังอยู่ที่ฮ่องกงยังไม่ได้กลับใจก็ห่วงแต่น้องเนื่ิองจากว่าที่ฉันได้ยินพี่ตาลบอกว่าน้องสาวฉันถูกจับตัวไปแถมยังเป็นชายชุดดำป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้
"เป็นห่วงน้องหนูหน่อยค่ะ นี่ยังดีที่ไม่ต้องห่วงหนูนาอีกคน แต่ว่าให้หนูนาไปอยู่กับพ่อเลี้ยงบดินทร์หนูนิดก็เริ่มเกรงใจเขานะคะ แล้วดูๆเหมือนหนูนาไม่อยากจะอยู่แล้วด้วย"
ฉันบอกออกไปตามความจริงอีกอย่างตอนนี้เราสองคนก็ไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะปิดบังอะไรกันมีอะไรฉันก็บอกเขาทุกเรื่องนั้นแหละ
"เอางี้นะเดี๋ยวกลับไทยเราไปรับหนูนามาอยู่ที่บ้าน แล้วพี่จะเพิ่มระบบความปลอดภัยให้แน่นหนา ส่วนหนูหน่อยใจเย็นๆนะครับน้องต้องปลอดภัย"
ฉันเอาหัวพิงตรงไหล่เขาอย่างเหนื่อยล้า ตลอดหลายวันมานี้ฉันก็ไม่ได้ยินข่าวอะไรเลยเกี่ยวกับน้อง ที่เห็นฉันยิ้มได้มันไม่ใช่ว่าฉันมีความสุขอะไ
