หลังจากพาเบบี้ไปส่งที่บ้านเสร็จ ไรเฟิลตรงกลับมายังคอนโดด้วยความเหนื่อยล้า นานแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ได้โหมงานหนักกว่าสองเดือนที่เขามีดิสนีย์อยู่ในชีวิต ชายหนุ่มหันเหความสนใจทั้งหมดที่มีไปให้เธอ ทำให้ตอนนี้เขาปรับตัวไม่ทัน "นายครับ" "เข้ามา" ซีจีเอ่ยอนุญาตหลังจากที่การ์ดเรียก "คุณดิสไปดื่มที่คลับอีกแล้วครับ" "กูบอกให้เลิกตาม มึงพูดไม่รู้เรื่องเหรอ?" ชายหนุ่มเงยหน้าเอ่ยถามและมองหน้าการ์ดคนสนิทด้วยสายตาของความไม่พอใจ เขาไม่ชอบให้ใครขัดคำสั่ง "ผมไม่ได้ตามครับ แค่ลูกน้องที่ไปพักผ่อนมันทักมาบอก" ความจริงเขาตาม แต่ต้องหาข้ออ้างเพื่อไม่ให้ถูกไรเฟิลลงโทษ "ปล่อยเธอไป อยากทำอะไรก็ให้เธอทำ" "แล้วนาย..." "กูสั่งสอนพอแล้วแหละ ตอนนี้กูตีตัวออกห่าง เธอน่าจะรู้ตัวแล้วว่ากูไม่เอา" เขาพูดนิ่ง ๆ แต่ในใจกลับหวั่นไม่นิ่งแบบร่างกาย "นายแน่ใจเหรอครับว่า..." "อย่ายุ่งเรื่องของกู มีอะไรก็ไปทำ" สายตาแข็งกร้าวข