หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
ตั้งแต่วันที่ทั้งสองมีอะไรกัน ไรเฟิลมักจะหาเรื่องไปเจอดิสนีย์บ่อย ๆ ทั้งคู่ได้ไปกินข้าวด้วยกัน ทำอะไรร่วมกันมาตลอดสัปดาห์ และบอกได้เลยว่าตอนนี้หญิงสาวรู้สึกดีกับชายหนุ่มเป็นอย่างมาก ต่างจากไรเฟิลที่บังเอิญได้ยินเธอโทรคุยกับซีจีบ่อย ๆ จนความรู้สึกที่มีมันแย่ลง
"ทำอะไรอยู่คะท่านประธาน?" ดิสนีย์เข้ามาโดยไม่เคาะประตูและเอ่ยถามไรเฟิลด้วยรอยยิ้ม
"รอคุณแฟนหาข้าวมาให้กินอยู่ครับ" เขาละสายตาจากเอกสารกองโตที่ตัวเองต้องเคลียร์ให้เสร็จก่อนพรุ่งนี้
"งานเยอะจัง มีอะไรให้ดิสช่วยมั้ย?" เธอถามด้วยความเป็นห่วง ตั้งแต่อยู่กับไรเฟิลมา เธอก็พอจะรู้อยู่บ้างว่าเขาเก่งเรื่องงานและบ้างานมากแค่ไหน
"ไม่มีครับ เป็นแฟนเฟิล เฟิลไม่อยากให้ดิสต้องเหนื่อย"
"น่ารักจัง" เธอพูดพรางเดินอ้อมมานั่งลงบนตักแกร่งอย่างออดอ้อน เช่นเคยไรเฟิลก็ยังคงเขินอายเวลาที่หญิงสาวทำแบบนี้เขาไม่ชินสักที แต่ต้องยอมรับว่าชาย
